Göztepe'nin herkesin bildiği çok ezber bir oyunu var. Teknik direktör olmaya gerek yok, sokaktan birini çevirip 'Göztepe nasıl oynar?' diye sorsan söyleyeceği ilk isim Halil olacak. Ligin en etkili kontratak yapan takımı. Bu işin merkezinde de Halil var. Bu konuda o kadar başarılılar ki rakipler önlem alsa da almasa da Halil üzerinden yapılan organizasyonlardan sonuç aldılar. Attığı golle ve oyunuyla Halil yine maçın adamı oldu. Fenerbahçe gibi şampiyonluk iddiası olan bir takımın herkesin bildiği bir konuda bu kadar fütursuz bir şekilde savunma uygulayıp golü yemesi anlaşılır bir şey değil. Burada Göztepe'nin başarısını alkışlayıp ayrı bir yere koyuyoruz. Golden sonra Göztepe daha da güveni artmış bir şekilde kendi yarı alanında oynamaya devam etti. Maç öncesinde gol olsa da olmasa da bu zaten beklenen bir oyun şekliydi. Önemli olan Fenerbahçe'nin buna karşı ne yapacağıydı. İlk yarıda çok fazla bir şey yapamadı. Özellikle oyunu biraz düşük tempoda oynaması, sağ kanatta Sangare'yi ve Osayi'yi, sol kanatta da Valencia'yı etkili kullanamayışı ve merkezde Thiam'ın Göztepe savunmasının içinde kaybolmasıyla oyun oynanıyormuş gibi göründü ama tehlike içermedi. Maçın genelinde F.Bahçe açısından şöyle bir sıkıntı var; topa sahip oluyor, oynuyor, rakibini ceza sahasına hapsediyor ama ciddi bir tane gol pozisyonu yok. Duran toplardan yaptığı organizasyonlar dışında akan oyunda rakibini tehdit edemedi. Oyunu çok zorlamış gibi görünmesine rağmen bir bireysel hata ve sonrasındaki göstermeye çalıştığı reaksiyon yetmedi. Bunlar cılız çırpınışlardan öteye geçmedi.