Tam bir "can pazarı" izledik aslında. Hani; "korakor" denir ya, öyle bir mücadele vardı. Giresunspor'un, İrfan Buz ile birlikte ligde kalmak adına son şanslarını, büyük bir direnç ve inançla sahaya koyması vardı. Bu sabırlı ve mantıklı oyuna cevap veremeyen Fenerbahçe oldu.
Böyle bir maçta olabilecek en güzel şey geldi Fenerbahçe'nin başına. Oyun sıkışmışken penaltı geldi, öne geçtiler. 20. dakikadan itibaren de sanki maç bitmiş gibi oynamaya başladılar. Geçen haftalardan derslerini almamış gibi. "Sarsak" defanslarının yapacağı bir hatayı akıllarına bile getirmediler. Halbu ki, rakip bunu çok iyi biliyor ve bu fırsatı bekliyordu. Nitekim, Szalai ikramı yaptı.
Jesus kendi prensiplerinde çift forvetten vazgeçmiyor. Geçmiş maçlar da ona bir mesaj vermemiş. Muhtemelen kazanılan-kaybedilen maç sayısı ile kıyaslıyor seçimini. Valencia ve Batshuayi rakip kaleye şut çekmeden çıktılar maçtan. Penaltıyı koymayın bu görüntüye. Elinde oyunun iki yönünü de çok iyi oynayabilecek orta saha kalitesi varken ve her rakip geçiş oyunu ile onu avlarken, bir kişi eksik oynuyor sürekli. Ligin kaderinin yazılacağı bu stresli haftalarda bile sonucu-oyunu tutmayı başaramayan bir takımı var. Sakızını çiğnerken, eline gelen şansı nasıl harcadıklarını anlatır artık. Yazık, çok yazık… Futbol "anlar oyunu"dur ve Fenerbahçe kadrosu bunu yapmayı bilemiyor. "Beceremiyor" da denilebilir aslında ama böylesine "titrek" bir defans ile… Veya bir adam bile geçemeyen, kendini boşa çıkaramayan ön taraf ile… "Şimdi sen düşün" diyecekleri maç sonrasında başları önde gittiler soyunma odasına. Sen kazanamıyorsan, rakip kaybetse ne olur?
Hakemlerin kararlarının oluşturduğu bir zeminde, "ben yemedim, sen ye" diyen bir takım, bir teknik adam var. Bakalım daha neler göreceğiz?