Galatasaraylı oyuncular Eskişehir'de oynadıkları kötü futbola "Buzlu" zemini bahane göstermişlerdi. Türkiye'nin en güzel zemini Bursa'da kaybedilen puanlara da her halde "Hava soğuktu" diyecekler. Görünen köy kılavuz istemezmiş; böyle bir yenilgi "Sinyal" veriyordu. Farklı kazanılan maçlarda Galatasaray iyi oynamıyordu ama birileri maça ağırlığını koyup sonucu değiştiriyordu.
Futbolda sevdiğim bir söz şöyle der: "Herkesin kendine oynadığı bir takım yenilmeye mahkumdur." Galatasaraylı futbolcular "Türkiye'nin en iyi takımı biziz" havasına girmiş olacaklar ki; ayakları Bursa'da yere basmıyordu.
Fiziksel olarak belki sahadaydılar ama kafaca maça hiç hazırlanmamışlardı.
Ankaragücü maçında dinlenenlerden Ujfalusi hariç Selçuk, Melo, Hakan etkisizdi. Fatih Hoca, Ankaragücü maçındaki kadroyu sahaya sürseydi dünkü 11'den inanın kötü oynamazlardı. En azından daha iyi mücadele ederlerdi. Galatasaray'da bazı oyuncular kendini vazgeçilmez olarak görüyorlar.

SERCAN-ELMANDER OLMAZ!
Selçuk-Melo ikilisi birbirinden kopuk ve çok top kaybı yaparak oynayınca orta alanda üstünlük kuramadılar. Bursaspor alanları iyi kapatıp Galatasaray'ın göbekten gelmesini engelledi. Akıllı savunma yaptılar. Çıkış maçı olarak gördükleri sınavda G.Saray'ı sahanın yıldızı Batalla'nın golüyle yendiler. Eboue ve Baros gelmediği sürece G.Saray, hem gol yollarında tıkanır hem de savunmada topal kalır.
Sercan, Elmander'in partneri olmaz.
Batalla'nın golünde savunmanın pozisyon alışı ve adam takibi faciaydı. Bir çok Bursa atağını kesen Ujfalusi olmasaydı G.Saray farklı kaybederdi. Maç boyu G.Saray'ın akılda kalan tek ciddi atağı ilk yarıda Elmander'in kaleci Carson'un üzerine vurduğu şuttu. G.Saraylı oyuncular Samsun'da inandıkları için maçı döndürmüştü. Bursa'da kafalarla ayakların uyumu da, yüreklerde inanç da yoktu. Not: Fatih Terim'in kanat oyuncusu transferindeki ısrarında ne kadar haklı olduğu, iki devşirme bekli Bursa'ya karşı kanatlardan tek bir organizasyon yapılamamasıyla iyice ortaya çıktı.