"KÖPEĞİN havlaması bir ifade şeklidir. Zavallı hayvan kendini başka türlü ifade edemez ki.."
Düşüncem budur.. Böyle olunca "Küfür"ün de bir ifade şekli olduğunu kabullenmem gerek. Öyledir. Kabullenirim.. Küfür de, kendilerini başka türlü ifade edemeyenlerin sarıldıkları yöntemdir.
Böyledir de niye o zaman küfürlü mektupları okumam.. Niye Yasemin, rastladığı ilk küfür sözcüğünde mektubu, devamına bakmadan çöpe gönderir?..
Çünkü bu bilinirse, insanlar düşüncelerini, hakaret etmeden söylemek için çaba içine girerler. Girmek zorunda kalırlar..
Küfürlerin çöpe gitmesi, ifade özgürlüğüne karşı çıkmamdan değil.. Eğitmek için.. İnsanlara yararım olsun için.. İnsanlar, fikirlerini insan gibi ifadeyi öğrensinler için..
Geçen hafta yazdım ya, bu tür mektupların önüme dahi gelmediğini.. "Boşuna zahmet etmeyin" dedim ya..
Şakası bile ayıp, çirkin, zavallı.. Bir okur, yanıt vermiş..
"Olsun.. Biz de o zaman Yasemin'e söveriz!.."