İstanbul Resitalleri harika bir Oliver Schnyder gecesi ile kapanırken, Sabancı Müzesinde bize 2015- 2016 sezonunun da programını dağıttılar.
Benim sevgili kardeşim, bu resitallerin yaratıcısı, o muhteşem kültür ve sanat adamı Kamil Şükun, hiç beklenmedik anda ve çok erken gelen ölümünden önce, gelecek yılın programını da hazırlamış meğer!.
"İstanbul Resitalleri 2015-2016" yazıyordu, çift sayfanın tepesinde boydan boya.. Ve dünyaca ünlü piyanistlerin adları ve resimleri yan yana dizilmişti.
Hayır, bu resitalleri devam ettirerek alkışlarımı alan oğlu Mehmet Şükun kardeşim..
Hayır!.
İtirazım var!.
Gelecek sezondan itibaren bu organizasyonun adı "Kamil Şükun Resitalleri" olmalı..
Kamil yaptıklarıyla ölümsüzlüğü hak etti zaten ama yetmez. Biz de vefamızı göstermeliyiz. "Babamın koyduğu adı değiştiremem" diyorsan eğer, sen de haklısın. O zaman anlaşalım.. "Kamil Şükun İstanbul Resitalleri" olsun bundan böyle.. "Klasik Müziğin önemi, bu müziği benimsemiş toplumların çağdaş uygarlıktaki paylarından okunabilir" diyen Kamil'in adını en tepeye yazmamız gerek, Mehmet!..

***
İsviçreli Schynder, çok iyi seçilmiş programında müthiş keyifli Schubert, Scriabin ve Brahms çalarken, sık sık sahnenin tavanına baktım. Parlak cilaya yansıyordu hayal meyal, tuşlar üzerinde dolaşan parmakları..
Bana mı öyle geldi, bilmem..
O ellerin arasında Kamil de vardı sanki yukarda..
Kapanışa gelmiş, oradan bakıyordu sanki..
Bu resitaller yaşadıkça, ben yaşadıkça, Kamil hep orda olacak!.