Bunun adı ilgi değil, taciz

Eurovision şarkı yarışmasına katılmadan önce geniş kitleler tarafıdan tanınmıyordu Can Bonomo. Hatta yarışmaya katılacağı açıklandığında "Kim bu Can Bonomo?" diyenler bile olmuştu. Fakat Eurovision'da ülkemizi temsil ettikten sonra istemediği kadar ilgi odağı oldu. Öyle ki, gazetelerin magazin sayfalarında da kendisi hakkında haberler okumaya başladı! Bonomo, "Eurovision'dan sonra hayatım değişmedi," diyor. Fakat gittiği her yerde kameraların kendisini takip ettiğini söylemeden de geçemiyor. Bonomo ile yeni albümü Aşktan ve Gariplikten hakkında konuşmak için buluştuk.
- Eurovision'a sizin katılacağınız açıklandıktan sonra, yine SABAH'a verdiğiniz bir röportajda 'Bu adaylık hayatımda hiçbir şey değiştirmedi,' demiştiniz. Peki Eurovision'dan sonra neler değişti hayatınızda?
- Eurovision'un ardından çok daha göz önünde insanlar haline geldik. Ama buna rağmen benim hayatımda pek de bir şey değişmedi. Yine müzik yapıyorum, yine şiir yazıyorum. Ayrıca ben 25 yaşındayım ve bütün yaşıtlarım gibi gezmeyi ve eğlenmeyi seviyorum. Ama maalesef artık bunu kameralar eşliğinde yapmak zorunda kalıyorum. Bundan da hiç memnun değilim.
- Bu ilgi rahatsız mı ediyor sizi?
-Bu ilgi değil. Bu bir taciz! Bunlar benim konserime gelip, en önde konseri izleyen insanlar değil. Ya da müziğimi dinleyip, sanatıma saygı duyan insanlar da değil. Sadece benim özel hayatıma müdahale eden insanlar. Bu nedenle ilgi olarak adlandırılamaz. Ben onların hayatlarında sadece 'iş'im. Benim için ilgi, sokaktaki insanların imza istemesi ya da gelip 'Beraber fotoğraf çektirebilir miyiz?' demesidir. Bunlar benim hoşuma gidiyor. O kadar güzel ki, şiirlerimi defterlere dolduran insanlar, o defterleri imzalamam için bana gönderiyorlar. Ben arkadaşlarımla bir yere gidip bir şeyler içtiğim zaman, 50 tane adamın merhaba bile demeden fotoğraflarımızı çekmesi ise ilgi değil, taciz! Arada fark var.
- Çok mu bunaldınız?
- Sonuçta bu, dünyanın her yerinde belirli bir tanınırlığa erişmiş herkesin başına geliyor. Biz önceden okuyorduk bunları, şimdi de başımıza geliyor. Magazinin olayı bu! Şaşırdığım da çok oluyor, rahatsız olduğum da, 'Bu işleri bırakacağım,' diye düşündüğüm de. Neler yazılacağını da bilmiyorum. Mesela Çeşme'de bir arkadaşımızın şekeri düştü, hastenelik oldu. Çok endişelendiğim ve üzüldüğüm için benim de tansiyonum düştü. 'Can Bonomo alkol komasına girdi,' yazıldı. Yok böyle bir şey. Zaten bu olaydan birkaç saat sonra sahneye çıktım. Bunlar beni üzüyor.

SİNEMA DA YAPARIM
- Sinema eğitimi aldınız. Sinema da Can Bonomo'nun 'yapılacaklar listesi'nde mi?
- Çok fazla izliyorum ve sinemayla ilgili çok okuyorum. Sinema, zaten eğitimini aldığım bir mecra. Hayatımda her zaman var olacak. Bu konuda kendimi de sürekli olarak geliştirme ihtiyacı duyuyorum. Festivalleri takip etmeye çalışıyorum, yurt dışındaki festivallerde filmlerimiz gösterilecek mi diye bakıyorum... Bu sene hiç vaktim yoktu, Filmekimi'ne gidemedim ama gösterilen filmlerin hepsini evde izledim. Kaçırmamam lazım, çünkü ileride bu işi yapmak istiyorum. Hatta kesin yaparım! Ama şiir kitabında olduğu gibi yakın bir gelecekte değil; uzak bir gelecekte.

BAŞARI GÖRECELİDİR
- Peki yerli yapımları takip edebiliyor musunuz? Yurt dışındaki festivallerde birçok ödül alan filmler Türkiye'de vizyon için salon bulamıyor.
- Türkiye'de sanat sinemasına bir düşkünlük yok zaten. Nuri Bilge Ceylan'ın Bir Zamanlar Anadolu'da filmi birçok ödül aldı ama doğru dürüst gişe yapamadı Türkiye'de. Bu durum müzik için daha doğrusu alternatif müzik için de geçerli. Biz pop olmayan işleri çok yadsıyoruz ve peşine düşmüyoruz.
- Sizin için başarının ölçüsü nedir peki?
- Başarı çok göreceli bir kavram. Ben müzik yapıyorum, insanlar dinliyor. Albüm satışı bir başarı ölçüsü değil artık. Bence önemli olan konserinize gelen insanların üç kişi de olsa binlerce kişi de olsa hep birlikten sana eşlik etmesi. Bir de yaptığımız müzik vasıtasıyla insanlar birbirleriyle tanışıyorsa başarılı oluyorsun. 'İkimiz de Can Bonomo dinliyoruz' diyen insanların bir araya gelmesi benim için çok güzel bir duygu.

SADRİ ALIŞIK'IN BÜTÜN FİLMLERİNİ İZLEDİM
- Yeni albümde çok özel insanların ismini de zikrediyorsunuz. âşık Veysel, küçük İskender, Nazım Hikmet, Sadri Alışık, İhsan Oktay Anar... Nedir bunun sebebi?
- Bunlar müzik, edebiyat ve sinemanın babaları. Ve arkalarından gittiğim insanlar. İhsan Oktay Anar'ın benim çok sevdiğim kitabı Puslu Kıtalar Atlası'ndaki bir karakterin dövmesi zaten albümün adını oluşturuyor; Aşktan ve Gariplikten. Bu, albüme de çok güzel edebi bir bütünleme kattı. küçük İskender benim ustam. Her kitabıyla beni şaşırtmaya devam ediyor. Nâzım Hikmet de ilk okuduğum şiirin şairi; Türkçe kitaplarında okutulan şiirleri saymıyorum. Ben Sadri Alışık ile sinemanın insanları ne kadar etkilediğini anladım. Dedem de çok severdi, bütün filmlerini izlerdik beraber. Bütün bu ustalar da fazlasıyla benimle ilgili. Bu yüzden isimlerini zikrettim.

ŞİİR KİTABI ÇIKARACAĞIM
- Son zamanlarda şiir yazabiliyor musunuz ?
- Albüm için stüdyoya girdiğimden dolayı uzun süredir şiir yazamadım. Uzun süre dediğim de iki hafta. Bu benim için uzun bir zaman. Yakın zamanda bir şiir kitabı da çıkaracağım. Albüm de çıktığına göre artık beni en çok heyecanlandıran şey şiir kitabım. Değerli ustam küçük İskender ile çalışıyoruz. O, editörlüğünü yapacak. Durmadan okuyorum ve şiir biriktiriyorum. Çok küçük bir kitlesi bile oluştu Can Bonomo şiirlerinin. Bu da memnun ediyor beni.
- Tarih belli mi?
- Hayır, tarih belli değil. Kendimi şu an hazır hissetmiyorum, fakat çok da uzamayacak bu iş. 2013'e hazır olur. Ben illüstrasyon da yapıyorum. Şiir kitabının yayımlanmasının ardından illüstrasyonlarımı da toplamak istiyorum.

SADECE KENDİMLE REKABET EDİYORUM
- Eurovision'a katılmanız albümü yaparken bir baskı unsuru oluşturdu mu?
- Biz ilk albümümüzü kendi tarzımızda yayınladığımız için ikinci albümde sadece kendimizle rekabet içindeydik. Üstelik bu türü oluşturan da biz olduğumuz için kuralları da biz koyduk. Kendimizle de rekabet etmeyi bildik. Yeni albüm Aşktan ve Gariplikten, ilk albüme göre, çok daha olgun, çok daha köşeli ve çok daha sivri bir albüm oldu.
- Peki albümün hazırlık süreci ilkine göre daha mı zordu yoksa daha mı kolay?
- İlk albüm benim yaratım sürecimin bir parçasıydı. İkinci albüm üretim sürecinin bir parçası. İlk albümde 'İstanbul müziği' dediğimiz yeni bir tarz yaratmaya çalışmıştık. İkinci albümümde de yarattığımız bu tarza yeni ürünler katmaya çalıştık. Dolayısıyla iki albümün ortaya çıkış süreçlerinin birbirinden farklı olduğunu söyleyebilirim.
- 'İstanbul müziği'ni de biraz açmak gerekir. Siz nasıl tanımlıyorsunuz yarattığınız bu tarzı?
- Biz yaptığımız müziği, ilk kez stüdyodan dışarı çıkardığımız zaman, bir isim veremedik; hiçbir türe sığdıramadık. Bu nedenle de yaptığımız müziğe böyle bir kulp takmak zorunda kaldık. Daha sonra özellikle konserlerde eklediğimiz düzenlemelerle ya da ikinci albüm için kayda girdiğimizde yaptığımız numaralarla İstanbul müziği tanımı biraz daha genişledi. Aslında İstanbul müziği, İstanbul'da şu anda bulunan enstrümanlarla yapılan müziktir. İstanbul'un yeni ve eski tüm şiirleri ve jargonu ile yazılmış sözleri barındırır. Biraz eklektiktir çünkü İstanbul da öyledir.