Film açısından çok zengin (9 yeni film var ama bu hafta yedisinin eleştirisini okuyacaksınız) bir haftanın benim açımdan en iyi filmi. "Truman Show"un dahi yazarı, "Gattaca" ve "Simone"un yazar-yönetmeni Andrew Niccol'un dehasını bir kez daha kanıtlayan ve öncekilerden çok farklı bir filmi. "Savaş Tanrısı" bize adına kabaca silah tüccarı denen kişilerden birinin, Rus kökenli Yuri Orlov'un öyküsünü anlatıyor. Ukrayna doğumlu olup New York'ta büyümüş bu düşsel kahraman, çeşitli arayışlardan sonra en iyi yapacağı işi buluyor; savaş, isyan ve kavganın eksik olmadığı dünyamızda isteyenlere silah satmak. Çöken Sovyet imparatorluğunun istiflediği inanılmaz silahları Doğu'dan Batı'ya, Afrika'dan Latin Amerika'ya, Balkanlar'dan Asya'ya pazarlamak da ona düşüyor. Ama elbette her işin, her kolay ve zevkli kazancın da bir bedeli vardır. Filmin hemen başında şöyle diyor Orlov: "Dünya üzerinde 550 milyon ateşli silah olduğu hesaplanmış. 12 kişiden birinin silahı var. Tek sorun şu; diğer 11 kişiye nasıl silah satacağız?" Son derece zekice yazılmış ve olayları Orlov'un ağzından anlatan bir senaryoya dayalı film, nerdeyse bir belgesel gibi de izlenebilir. Özellikle çağımızdaki korkunç silahlanmayı, bunun ardındaki güçleri, geri kalmış ülkelerle Batılı sermayenin ilişkilerini öğrenmek, Rus mafyasının inanılmaz yükselişine tanık olmak için... Ama film kesinlikle didaktik değil, sıkıcı hiç değil. Tersine, hem makul ölçüde aksiyon, hem de keskin bir mizah içeriyor ve büyük bir rahatlıkla izleniyor. Bu aynı zamanda ve elbette siyasal bir yapım. Çünkü özellikle finalde, bu kanlı ticaretin ardındaki asıl güçlere de işaret ediyor; yalnızca ABD değil, Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi'nin tüm daimi üyeleri, yani İngiltere, Fransa, Rusya ve de Çin. Kısacası, suç sanıldığından daha yaygın ve büyük... Çok iyi oynanmış bu güzel filmi çağına ilgi duyan herkese öğütlerim.
