İşte belgesel denen alanda sinemanın yüzünü ağartacak ve uzun zaman belleklerden çıkmayacak bir film. Zaten geçen yıl Oscar'larda en iyi belgesel seçilmekle taçlanan parlak bir kariyeri de var. Kadın fotoğrafçı Zana Briski, Hindistan'ın dev kenti, yoksul ve sefil insan manzaraları yuvası Kalküta'nın ünlü genelevlerini görmüş. Ve en çok çocuklardan etkilenmiş: burda çalışan fahişelerin kız-erkek her yaştan çocukları. Özellikle kızlar için, annelerinin mesleğini seçmekten başka çıkış yolu içermeyen, çocukça neşelerin yerini varoluşun hüznü ve geleceğin kaygısına bıraktığı alacakaranlık bir dünya... Briski bir yandan bu çocukların eline birer küçük fotoğraf makinası vererek onları bu sanatla kaynaştırmayı, öte yandan en azından bir gurup çocuğu okumaya yöneltmeyi deniyor. Ortaya şaşırtıcı derecede güzel fotoğraflar çıkar ve bunlar, Zana'nın gayretiyle, büyük kentlerin sanat çevrelerinde ilgi görürken, çocukları okullu yapmak o denli kolay olmuyor. Çünkü dünyanın dibi sayılabilecek bu çevrede öyle çok önyargı ve olumsuz birikim vardır ki... Ustalıkla çekilmiş, hüzünlü bir şiir içeren güzel bir belgesel. Bize unutulmaz çocuk portreleri sunuyor ve sonunda herbirinin kaderiyle ciddi biçimde ilgilenmemizi sağlıyor. Özellikle Avijit ve Manik'i kolay kolay unutamayacaksınız. Ayrıca yoksul ve kalabalık bir ülkedeki kadın sömürüsü, eğitim faciası, bürokrasi sorunu vb. şeyler de keskin çizgilerle beliriyor. Bir insanlık dersi...

KALKÜTA'NIN ÇOCUKLARI
(Born into Brothels)
Yönetim, senaryo ve görüntü: Ross Kauffman, Zana Briski
Müzik: John McDowell
Hint- ABD ortak-yapımı.