Melike diye imza atmış köşesine yaptığı resmin... Bir de mektup iliştirip göndermiş bana... Van Gogh'un, Dali'nin, Rembrant'ın sergilerinden daha yeni geldim ama böylesine içime işleyen resim görmedim...
Melike, sevgili Gülben Ergen'in önderliğinde 'Çocuklar Gülsün Diye' sloganıyla hayata geçirilen Aydın Germencik'teki anaokulunda okuyor. Resmi 'bana özel' yapmış. Şöyle diyor mektubunda:
"Yüksel Ağabey, ben senin için bir resim yaptım çünkü henüz yazı yazmayı öğrenemedim ama duygularımı resimle anlatmayı öğretti öğretmenim bana. Ben Çocuklar Gülsün Diye Derneği'nin Aydın Germencik'te açtığı anaokuluna gidiyorum. Anaokulu gerçekten çok güzel bir yer. Burada arkadaşlarımızla resimler yapıyoruz, oyunlar oynuyoruz, şarkılar söylüyoruz.
Keşke bütün çocuklar da benim gibi anaokuluna gidebilse, benim gibi gülebilse...
Öğretmenimiz anaokulunun bütün çocuklar için çok önemli olduğunu söylüyor. Ama biz çok şanslıymışız, çünkü her yerde anaokulu yokmuş. Biz anaokuluna giderken evlerinde oturan yaşıtlarımız varmış.
Biz resimler çizerken onlar daha kalem bile tutmamış. Sana bu mektubu onların da eli kalem tutabilsin diye öğretmenimle birlikte yazıyorum. 'Çocuklar gülsün diye' ülkemizdeki anaokulu açığını her yaşıtım için sen de dile getirebilir misin?"
Ben bu satırları yazarken, göz ucuyla izlediğim magazin programında Gülben'in fazla kilolarından söz ediliyordu. Baktım, baktım... Kilo yerine 'insanlık' fazlası gördüm!