Özcan Tekgül ölmüş... "Bir zamanların ünlü dansözü değil miydi o?" dedim.
Benim geçmişim onu hatırlamaya yetmiyor.
Yani ortalığı kasıp kavurduğu günleri bilmiyorum.
Savaş Ay'ın deyimiyle, uğruna kabadayıların bile birbirini 'harcadığı'; varlıklı, güçlü, büyük adamların saçının teline dokunabilmek için diller, servetler döktükleri, filmleri gişe rekorları kıran, sahne aldığı gazinoları titreten bir muhteşem kadınmış o.
Amerikalar'da, Avrupalar'da, Mısır, Lübnan ve Uzak Doğular'da şeyhlere, prenslere, emirlere, sultanlara, cumhurbaşkanları ve krallara dans eden kadınmış.
Antalya Serik yolunda bir trafik kazasında hayatını kaybetmiş, morga kaldırılmış...
Ne arayan var, ne soran...
Kimsesizlik, en çok ölümde koyar insana demek ki! Özcan Tekgül genç olduğu zamanlarda güzelmiş... Çok da para kazanmış. Ama güzellik de bitiyor, para da... Sonunda babasından aldığı emekli maaşına kalmış.
Bir kazada ölmüş. Kimse onu tanımamış, kimse sahip çıkmamış.
Sonra evlat gibi bildiği-sevdiği bir genç merak edip aramış da, morgda bulmuş onu.

İNANDIRICI GELMESE DE...
Kimse en güzel, en genç, en zengin günlerinde böylesi bir sonu düşünmez, düşünse de aklı almaz.
Bakın, Özcan Tekgül nasıl büyük kalabalıklardan böylesi bir yalnızlığa düşmüş.
En gençken, en güzelken, en fırtınayken böyle bir son düşünebilir miydi kendine?
Starların ilerleyen yaşlarda düştüğü yalnızlık, parasızlık pek inandırıcı gelmez bize.
Aklımız almaz çünkü yukarılardan aşağılara nasıl bu kadar çabuk indikleri.
Ama dünyanın her yerinde bu böyle değil mi? En tepeden düşüş daha hızlı olmaz mı? Özcan Tekgül'e çok üzüldüm.
Allah rahmet eylesin. Alkışı görmüş, parayı görmüş, sevgiyi-ilgiyi ne varsa görmüş bir kadın, bütün bunları kaybettiği gün yaşamdan vazgeçmiştir belki de...

SADECE SAHİP OLMAK!
20. yüzyılın bir numaralı opera sanatçısı Maria Callas'ın yaşam öyküsünü okudunuz mu?
Bilmeyenler için anlatalım.
Dünyaca ünlü Yunanlı armatör Aristoteles Onassis, evli olduğu günlerde Callas'ı baştan çıkarmak için yapmadık şey bırakmaz.
Dünyayı ayaklarının altına serer.
Üstelik kendisi de evlidir.
Güç ve iktidar peşinde koşan bir adam için dünyanın hayran olduğu bir kadına sahip olmak; işin nihayetinde sadece sahip olmaktır.
Bir arabaya, bir yata sahip olmak gibi bir şey.
Callas'ın dünyasında güç de vardır, para da.
Ama Onassis bunlarla değil, onun adının büyüsünün ve gücünün açabildiği kapılarla ilgilidir.
Ve o güç Beyaz Saray'ın da kapılarını açar; Amerika Birleşik Devletleri Başkanı John Kennedy ve eşi Jackie Kennedy ile tanışırlar.
Onassis bu kez Jackie Kennedy'den etkilenir.
Bir gün yatına davet eder.
O geldiğinde de Callas'tan yatı terk etmesini ister.
Onu istememesinin asıl gerekçesi Callas'ın artık bir numara olmamasıdır! "Benim olmanı istediğimde dünyanın en ünlü kadınıydın" der.
Ama zaman geçmiş, hayat değişmiştir.
Callas, sesini kaybetme tehlikesiyle karşı karşıyadır.

KEŞKE GÖRSEYDİK...
Onassis acımasızdır; "Dünyanın en ünlü kadını olduğunda dünyada her şeyden çok benim olmanı arzuluyordum. Ailemi, çocuklarımın huzurunu buna değmeyecek bir insan için bozmazdım. O anda en harika şeyi istedim. Maria Callas'a sahip olmak! Herkesin olanı benim, yalnızca benim kılmak.
Şu anda dünyanın en önemli kadını sen değilsin. Şu anda en önemli kadın Jackie. John Kennedy'nin karısı. Sense bugün yalnızca bir gece kulübü şarkıcısısın..."
Birkaç yıl önce okumuştum Callas'ın hayatını. Kitabı bulursanız, (Çok Gururlu, Çok Kırılgan) mutlaka okuyun derim.
Callas'ın hayatını okurken; bütün bir hayatı 'okuduğunuzu' hissedeceksiniz.
Yüksekler iyi ama ya aşağı inmek? Özcan Tekgül bana bunları hatırlattı işte... Ne iyi ki Halil Ergün ile Oya Aydoğan, Tekgül'ün mezarını yaptıracaklarını söylemişler.
Ama keşke zamanı kaçırmasalardı!
Keşke bir zamanların kraliçesinin bir yerlerde olduğunu birilerimiz görebilseydi.