Sen düzenlisin, ben dağınık... Sen mantıklısın, ben sinir bozacak kadar duygusal... Sen olgunsun, ben çocuk. Sen idareci ablasın, ben yaramaz kız kardeş... Sen Türk kahvesi içmemin nedenisin. Kırk yıl hatırın var senin... Bir gülümsemenle dünyayı aydınlatıyorsun... Bilir misin? Beni nasıl da terbiye ettin, iyileştirdin... Bilir misin? Daha vefalı oldum sayende, sevgimi göstermeyi öğrendim. Çünkü bir telefon yeter senin sevdiklerin için dünyanın bir ucuna koşmana. Sen nezaketsin, sen içtenliğin, samimiyetin, iyiliğin, neşenin sözlük anlamısın. Ha tabii ki arada fenalık geçiriyorum gardiyanlıklarından, o ayrı. Bir de benim ilişki koçum olma fikrinden vazgeçsen daha çok seveceğim seni. Şaka bir yana, biz geceleri birbirimizin dertlerini düşünüp uyuyamayanlardanız. Biz birbirimizi düşünürken gözleri dolanlardanız. Kavga etmeyi biliriz ama barışmayı, kol kola yürümeyi severiz. Biz çok şanslıyız...

SENSİZ GÜNLERİM BOŞ
Sen benim hayat arşivimsin. Sen bana saatlerce kahkaha attırabilen tek kişisin. Sen bağdaş kurma ustasısın. Sen insan ilişkileri uzmanısın. Seni sevmeyen bir kişiyi bile tanımadım, benden hoşlanmayan onlarca insan varken... Yüzünü görmeden geçen sabahlarım, seninle konuşmadan tükenen günlerim nasıl da eksik ve boştur bilir misin? Sen; "Hadi yürü" komutlarınla kendime inanmamın başlıca sebebisin. Sen dostluğa inanmamın sebebisin. Sen benim biricik İpek'imsin. Bugün senin doğum günün! Aslında bugün benim de doğum günüm sayılır değil mi? Sen olmasaydın ben nasıl da kurak kalırmışım be İpek'im. İyi ki doğdun sen, iyi ki varsın sen. Seni seviyorum..