İşte popüler kültür yazarlığı böyle bir şey...
Sıkı durun; Ladin'den, Ali Ağaoğlu'na geçiyoruz şimdi!
Önce Ağaoğlu'nun basında çıkan bilmem kaçıncı röportajının üzerine, 10 Ağustos 2010 tarihinde yazdığım yazıdan bir bukleyi paylaşmak istiyorum:
"Ağaoğlu için Virgin Havayolları'nın sahibi İngiliz milyarder işadamı Richard Branson'ın Türkiye şubesi desem... Ağaoğlu da tıpkı Branson gibi lüks yaşam tarzını ve elde ettiği zenginlikleri basınla sansürsüz paylaşıyor.
Yani yüzeyde 'anladık çok zenginsin, mütevazı ol, canımı ye' nidaları eşliğinde okuduğunuz bu röportajlar, aslında bilinçaltınızda Ağaoğlu'na dair açık sözlü, dürüst ve güçlü bir işadamı profili çiziyor.
Özetle bu röportajların gazetelere, Ağaolu'nun inşaat faaliyetlerine dair ilan vermesinden daha güçlü bir PR etkisi var..."
Ağaoğlu şeker adam, dobra insan, tamam. Yalnız bu röportaj işini fazla abartıyor gibime geliyor.
Çok değil son iki yılda verdiği röportajlardan bile, fotoğraflarıyla birlikte iki ciltlik kitap çıkar.

RÖPORTAJLARIN YAN ETKİSİ
Akşam gazetesinden Şenay Büyükköşdere'ye verdiği son röportajından flaş açıklamalar ise şöyle:
"Bilgisayar yanılır, ben yanılmam..."
"50'ye yakın üniversite, konuşma yapmam için benden gün bekliyor... Benden bir hafta önce aynı yere (kendisine yumurta atılan üniversiteden bahsediyor) Cem Yılmaz gelmiş, benim için gelenler Yılmaz'ı ikiye katlamış. Genç kesim beni rol model görüyor..."
Ben bu açıklamaları, tamamen, fazla röportaj vermenin yan etkisi olarak görüyorum.