PEKİN - Kalın bacaklarını karaciğer, tofu (soya peyniri) ve zencefille beslenmeye borçlu olan "Big Red Belly", dövüşün galibi olabilirdi. Fakat antrenörünün hayal kırıklığıyla izlediği genç dövüşçü, tehditkâr rakibinin etrafında gergin bir şekilde tur attı ve sonra ringin köşesine yapışarak 10 kadar izleyicinin kendisini yuhalamasına yol açtı. Emekli bir makine mühendisi olan sahibi Chang Hongwei, arenadan Big Red Belly'e, "Kötü!" diye bağırdı. "Sıradaki!" Son aylarda başkentin dar ara sokaklarında binlerce çekirge, kökleri bin yıl öncesine dayanan bu Çin sporuna katılarak mücadele etti. Tang Hanedanlığı'nın imparatorları tarafından başlatılan çekirge dövüşleri, on yıl süren ve 1976'da biten Kültür Devrimi boyunca "burjuva alışkanlığı" suçlamasıyla yasaklanmıştı. Çin'deki eski eğlence türlerini benimsemek isteyen yeni neslin de etkisiyle çekirge dövüşünde son yıllarda bir canlanma yaşıyor. Geçen sene çekirge satışlarına ve bakım masraflarına 400 milyon renminbi, yani 63 milyon dolardan fazla para harcandı. Şanghay'da şu anda on ikiden fazla çekirge pazarı var ve Pekin dâhil pek çok şehirde halka açık çekirge dövüşleri düzenleniyor. Yüzlerce dolara satılan ince ince oyulmuş çekirge evlerinden adeta bir saray yavrusuna benzeyen elle boyanmış kâselere kadar çekirge malzemeleriyle dolu Autumn Delights'ın sahibi Wang Suping, "İnsanların harcayacak daha çok zamanı ve parası oldukça, tarihi geçmişi ve taşıdığı anlam açısından zengin hobiler arıyorlar" diyor. Yasadışı maçlar da çok sayıda kumarbaz topluyor. Eylül'de polis bir depoya baskın düzenleyerek 79 kişiyi gözaltına aldı ve 100 çekirgeyi ele geçirdi. Polise göre çekirgelerin sahipleri her bir dövüşe 10 bin renminbi (bin 600 dolar) yatırıyordu. İzleyicilerin ortaya koyduğu bahislerse 100 bin renminbiyi geçiyordu. Çekirge dövüşü halen yaşlı erkeklerin hâkimiyetinde. 72 yaşındaki Chen Huihua, "Bize çocukluğumuzu hatırlatıyor. O zamanlar herkes fakirdi ve şehir duvarlarının hemen gerisindeki tarlalarda çekirge yakalayabiliyorduk" diyor. Dövüşçüleri ağırlıklarına göre kategorilere ayırmak için artık dijital tartılar kullanılsa bile, çekirge antrenörleri hâlâ 13'üncü yüzyılda belirlenen kurallar ve tavsiyelerin çoğunu uyguluyor. Çekirge sezonu çiftçilerin "müstakbel gladyatörlerin" peşine düştüğü yaz aylarında başlıyor. Daha sonra dövüşçüyü yetiştirme işine girişiliyor. Çekirgelere verilen yiyecekler arasında karides, kırmızı fasulye ve keçi ciğeri de bulunuyor. Şımartılan bir çekirgeye ara sıra bitki banyosu bile yaptırılıyor ve büyük bir dövüşten önce bir iki kurtçuk veriliyor. Rakipler ringin iki köşesine bırakılıyor. Aradaki barikat kaldırılınca, her birinin sahibi çekirgeleri kızdırmak için çubuk kullanıyor. Çekirgenin kazanacak güçte olup olmadığı bir dakikadan kısa bir süre içinde anlaşılıyor. İyi bir dövüşçü tiz bir çığlık atar, ağzını ardına kadar açar ve büyük bir öfkeyle rakibine saldırır. İki üç güçlü hamlenin ardından kaybeden taraf genelde geri çekilir. Yarışın galibiyse bir ağ ile çekilir ve ertesi gün tekrar dövüştürülmek üzere kabına geri konulur.
