İlk devrenin başından sonuna kadar oyunun kontrolü tamamen Schalke'nin elindeydi. Bunun en önemli nedeni kollektif futbol oynamalarıydı. Organize ve etkili hücum girişimlerinde bulundular.
G.Saray, ilk ciddi atağında Burak'ın mükemmel golüyle sıkıntılı bir ortamda hem erken skor avantajı yakaladı hem de moral kazandı. Ancak rakibin atakları yine aynı şekilde devam etti. Önemli pozisyonlar buluyorlar her duran topları da tehlike yaratıyordu. Ofansif girişimlerinin odak noktası sağ kulvardı. Sniejder, Riera'ya gerekli yardımı yapamıyordu. Bu kulvarda yapılan değişik varyasyonlar ve Farfan'ın bitirici driplingleri çok tehlikeli oluyordu. Galatasaray bir türlü rakibin temposunu bozacak topa sahip olma ilkesini sahaya yansıtamadı. Bütün olumsuzluklara rağmen skor avantajı ile devre arasına girmek çok önemliydi. Çünkü yapılacak oyuncu değişikliği ve taktik tedbirlerle kötü giden işler biraz olsun yola girebilirdi. Ama devre biterken yenilen gol, işleri iyice zora soktu.
İkinci devrede G.Saray, Farfan'ın kulvarını mümkün olduğunca kapattı. İlk yarıya oranla Schalke biraz daha kontrolü elinde tutsa da daha dengeli bir oyun sahne aldı. Devrenin ortasından sonra da G.Saray karşı alanda yerleşmeye başladı. Rakibin kontrolünde giden maç doğal olarak seyirciyi de etkiledi. Onlar da son bölümde tekrar canlandılar. Burak bir pozisyonda düşünce eksikliği ile ofsaytta kalarak çok önemli bir pozisyonu harcadı. Yine Drogba'nın bir asistinde de yaptığı vuruş kaleyi bulmadı. Schalke'nin de birkaç tehlikeli atağı oldu. Sonuçta; maç beraberlikle noktalandı. Tabii ki avantaj Schalke'de. Ama ne olursa olsun G.Saray da tur şansını devam ettiyor. Fatih Terim'in daha iyi analiziyle rövanş daha dişli bir havada oynanabilir. En çok maç eksiğine rağmen Melo'yu beğendim. Maç öncesi analizimde Schalke'nin formsuz bir dönem geçirse de önemli bir Bundesliga takımı olduğunu vurgulamıştım. Dünkü maçtaki saha içi görüntüsü iki lig arasındaki farkın açık şekilde ortaya çıkışıydı.