Fenerbahçe Karabük maçına aynı son Rize deplasmanı gibi kötü başladı. İlk yirmi dakikada ne topa sahip oldular ne yardımlaşma vardı ne de savunma güvencesi. Nitekim skor dezavantajına da düşüldü. Yirminci dakikadan sonra Fenerbahçe toparlandı, oyunu karşı alana yıktı. Ama bu defa işler zor görünüyordu. Çünkü Karabükspor geride iyi kapanıp alan daraltıyor etkili presle rakibe organize atak şansı vermiyordu hiç. Fırsat buldukça da yapılarına uygun karşı alandaki genişliği değerlendirecek kontratakları düşünüyorlardı. Fenerbahçe üretkenlik sağlayamıyordu çünkü Alper ve Cristian'ın ofansif katkıları çok yetersizdi. Sow'la Kuyt hiçbir şey yapmıyorlardı. Gökhan'da alınan tedbirlerle sağ kanadı hiç kullanamıyordu. Ofansif girişimlerin en faal isimleri Caner'le Emenike'ydi. Her şeye rağmen Fenerbahçe iki tane yüzde yüz tehlikede atlatsa, bir pozisyonda beraberliği buldu.
İkinci devrede kimsenin beklemediği bir saha içi tablosu meydana geldi. Karabükspor arka arkaya Fenerbahçe'nin üstüne gitmeye başladı. Fenerbahçe'nin en büyük artılarından biri olan fizik kondisyonunu da dün iflas ettiği gözlemleniyordu. Bunun da nedeni çok basitti. Elde büyük puan farkı vardı ve de devre arası da geldiğinden futbolcularda bir tatil düşüşü gündemdeydi.

VOLKAN KURTARDI
Bu durumda akıllı bir teknik direktörün alması gereken çok basit bir önlem vardı. Forvetlerden birini çıkarıp orta sahaya bir ilave takviye yapmak. Ama Ersun Yanal ne yaptı, birçok maçta zar tuttu diye Karabükspor'un etkinliğini ve takımındaki fiziki düşüşü göz ardı edip dört forvete dönünce, Fenerbahçe üç puanı kaybettiği gibi kaleci Volkan sayesinde de tarihi bir hezimetten kurtuldu.
Karabükspor'un dün bilhassa ikinci yarıdaki mükemmel futbolunu yürekten takdir ediyorum. Tüm futbolcular müthiş bir performans gösterdiler. Ve sonuçta da bu büyük başarıyı hak ederek kutladılar. Ben en çok takıma bu futbolunu oynattıran Tolunay Kafkas'ı maçın adamı olarak ilan ediyorum.

MAÇIN ADAMI: TOLUNAY KAFKAS