İki takımın da şampiyona boyunca sergiledikleri futbolu ve genel taktik anlayışlarını analiz ettiğimizde final öncesi şöyle bir tablo ortaya çıkıyordu: Almanya oyuna genelde hükmedecek, topa sahip olma oranı rakibinden çok daha fazla olacak, buna karşılık Arjantin de mükemmele yakın iyi yerleşimli alan daraltan savunma kurgusuyla rakibine mümkün olduğu kadar az pozisyon vermeye çalışıp kontratak planlarını işlerliğe koyacak. Tam da bu görüntüye uygun bir doksan dakika izledik. Ancak Almanya beklentilerin çok altında tehlike yaratabilirken, seyrek hücumlarında maçtaki iki net pozisyonu Higuain ve Messi ile bulup kaçıran taraf Arjantin oldu. Almanya'da Khedira'nın ısınırken sakatlık problemi yaşaması alışılmış orta saha organizasyonunu olumsuz etkiledi. Buna karşılık Arjantin'de en büyük handikap Di Maria'nın yokluğuydu. Çünkü Di Maria ileriye mesafe kat ederek ve adam eksilterek yaptığı sürekli driplingle takımın hücum gücü için çok önemli faktör oluşturuyordu. Di Maira'nın bu girişimleri Messi'ye de istediği saha içi ortamını yaratıyordu. Bütün bu dezavantaja rağmen Arjantin, Hollanda maçının da yorgunluğunu göz önüne alırsak doksan dakikada beklenenden çok daha iyi bir performans sergiledi ve iş uzatmaya gitti. Başta Messi olmak üzere Arjantin iyice yorulduğundan uzatma bölümü adeta tek kaleye döndü... Aslında maçın kırılma anı uzatmanın ilk devresinin başlarında Palacio'nun kaçırdığı goldü... Sonra Almanya Götze'nin çok klas bir golüyle kupanın sahibi oldu...