İnsan evini, arabasını, tuvaletini özler ama ben paspasımı bile özledim. Çıplak ayakla halıya basmayı özledim. Sivil hayatta sevdiklerinize çok vakit ayırmıyorsunuz, "Nasılsa bir gün görürüm" diyorsunuz. Bu düşüncenin ne kadar yanlış olduğunu orada anladım. Askerlik bana, değer yargılarımı sorgulattı, hatalarımı yüzüme vurdu, inancımı denedi, nefsimi köreltti. Kendimi dayanıklı sanırdım, meğerse öncesinde hiçbir şey görmemişim. Belki karşına çıkmayacak biriyle altlı-üstlü uyuyorsun. Onun derdini dinleyince, kendininkini unutuyorsun. Her şeyden bir ders çıkarıyorsun...
