O'nun Hikâyesi yazı dizisi devam ederken bir gelişme oldu. Olga'nın eşi Mehmet Salim Aygün aradı. Dedi ki "Savaş Abi. Benim niye sustuğum ve bunda ne kadar haklı olduğumu bir kez daha anladım. Çünkü arkadaşların uyarısı üzerine baktığım zaman internetin sanal dünyasında lehime aleyhime bir dolu yazıldığını gördüm. Bu beni çok etkiliyor. Sana anlattım, ben sert bir hayatın içinden geliyorum. Gözümü kırpmadan pek çok olayın içinde daldım çıktım. Ama bu son olay beni çok derinden yaraladı. Çocuk gibi etti yüreğimi. Her geçen biraz daha acılanıyorum. O sırada da ahali bilip bilmeden beni, eşimi, evliliğimi yargılıyor. Her kafadan bir ses çıkıyor, canım yanıyor." Bunları anlatırken fark ediyorum ki titreyen bu sesin sahibi gözündeki yaşları da tutamıyor. "Faturayı kadere kesmekten başka çare yok Salim Kardeşim. Sabır..." demekten başka bir şey gelmiyor elimden.
BANTI BAŞA SARARSAK
Şimdi tekrar onun hikâyesine dönüp, finale götüreyim sizi. Pek çok okurumuz arayıp, mesajlar yollayıp 'büyük aşkın' nasıl doğduğunu soruyor. Onun yanıtını zaten vermişti eşi Salim Aygün "Bir gün Üsküdar'a geçiyordum Beşiktaş vapuruyla. Baktım genç bir turist kadın güvertede fotoğraflar çekiyor. Kız Kulesi'ni görünce kendi fotoğrafı olsun istedi ve makineyi verecek birini ararken ben alıp çektim. Sonra kırık dökük İngilizcemle anlattım. Çok pozitif biriydi. Telefonlarımızı alıp verdik karşılıklı"
Aynı gün aramışındır belki?
(gülümsüyor) Ben o sırada cezaevinden yeni çıkmıştım. Hayatıma yeniden yön vermeyi düşünüyordum tam. Sonra görüştük, buluştuk. Tanıdıkça daha derin bağlandık birbirimize. Olga, güzellik uzmanlığı malzemeleri satan şirketlerin reprozantlığını yapıyordu. Benim de Üsküdar'da otoparkım vardı. İlk eşiyle çocuk denecek yaşta evlenmiş, ayrılmış. Sonrasında olanları zaten anlattım Savaş Abi. Bundan böyle hem onun ruhu huzur bulsun hem çocuklar devam eden hayata aydınlık ve temiz bakabilsin diye herkesten ricam suskunluk. Ateş zaten düştüğü yeri yaktı kavurdu. Bir de benzin dökülmesin. Medyadaki tüm arkadaşlara senin kanalınla istirham ediyorum. Konuşmak, görülmek, tartışmak istemiyorum. Bıraksın herkes biz de acımızı yaşayalım. "
BİTTİ
