Gazetelerde her zaman "çocuk gelin" trajedileri haberleştirilir. Ancak her şey olup bittikten sonra. Halbuki medyanın bu trajedileri önleme gücü de var. Okuyacağınız haber, hükümet ve ilgili bakanlıkların dikkatini çekmek ve bir "çocuk gelin" dramı daha yaşanmaması için yapıldı. Adı Y.Y., henüz 15 yaşında. 6 çocuklu ailenin en küçük çocuğu. Kendisinden büyük bir ablası, 4 ağabeyi var. Ailesi 15 yıl önce Kars'ın Kağızman ilçesinin Akdam köyünden göç etmiş. Beykoz Çavuşbaşı Nene Hatun İlköğretim Okulu 8 sınıf öğrencisi Y.Y. karşımızda okul önlüğüyle oturuyor ve başından geçenleri sanki kendi hikâyesi değilmiş gibi anlatıyor. Halbuki Y. ocak ayında ağabeyinin kaçırdığı kıza karşılık, kızın hiç tanışmadığı nişanlısıyla evlenmeyi, 'babası öldürülür' korkusuyla kabul etmiş bir "çocuk gelin" adayı.
'YA 600 BİN TL YA DA KIZI VERİN'
Y.'nin hayatını değiştiren olaylar zinciri, ağabeyi Mehmet Y.'nin (20) geçen ocak ayında, Kağızman'daki dayısının nişanlı kızı Damla Y.'yi (18) kaçırıp İstanbul'a getirmesiyle başladı. Damla Y. aynı köyden tanımadığı-sevmediği Abdullah adlı biriyle zorla nişanlandırılmış ve nişanlısı askerden döner dönmez evlendirilecekti. Evlenmek istemediği için daha önce kendisini isteten İstanbul'daki halasının oğlu fırın işçisi Mehmet'i arayıp, "Beni kurtar" dedi. Kağızman'a giden Mehmet Y., kızı kaçırıp İstanbul'daki ailesinin evine getirdi. Nişanlı kızlarının kaçırıldığını ailesi ve Abdullah'ın aileleri, her yerde Mehmet ile Damla'yı aramaya başladı. Uzlaşı sağlamak amacıyla Mehmet'in babası inşaat işçisi İdris Y. (47) Kağızman'ın yolunu tuttu. Ancak gider gitmez iki aile tarafından alıkonuldu ve bir ay boyunca rehin hayatı yaşadı. Aileler olayı unutmak için 600 bin TL ve Kalaşnikof ya da Damla'nın yerine İdris Y.'nin en küçük kızı Y.'yi istedi. Baba çaresiz bu isteği kabul etti.
EVE 3 KEZ POLİS GELDİ AMA...
Her şeyden habersiz okuluna giden Y. ise evde babasının amcalarıyla yaptığı aile toplantısında, evlendirileceğini öğrenince hemen 155'i aradı. Eve gelen Beykoz Çocuk Şube polisleri, babanın ve amcalarının ikna etmesiyle geri döndü. Şikâyete bağlı suç olması ve suçun henüz gerçekleşmemesi nedeniyle polisler eli boş geri dönmek zorunda kaldı. O anı şöyle anlatıyor küçük kız: "Polisi ben aradım. Ama şikâyetçi olmadım, çünkü önemli olan babamın hayatıydı. Babamın okula gönderilmediğim için hapse atılmasını istemiyorum. Geçen hafta evimize 3 kez polis geldi. Okulu bitirmeme izin verecekleri için evlenmeyi kabul ettim. Okuma hakkımı kaybetmek istemiyorum." Öte yandan mahallelilerin ve okulundaki öğretmenlerin aktarımına göre, küçük kıza bunlar söylenirken bir yandan da imam nikâhı da kıyılmış durumda. Hayali öğretmenlik olan, her yıl teşekkürle sınıfını geçen Y.Y. evlenmeyi kabul ettiği Abdullah'ın soyadını bilmiyor ve "Babamı, ağabeyimi ve gelinimizi öldürmesin diye istenilenleri kabul ettim" diyor.
