KURCAN köyünde yaşayan Nadir Vural'ın, 4 çocuğundan biri olan ve 22 Mart'ta sınırda öldürülen 15 yaşındaki Yaşar Vural'ın en büyük hayali mühendis olmakmış. Mazota yeni yeni gitmeye başlamış ve o gün de amcasının oğlu Tugay ile birlikte kimselere haber vermeden yola çıkmış. Yaşar, İran askerlerinin ateşi ile ölürken, kuzeni Tugay da yaralanmış. Acılı baba Nadir Vural, "Tek geçim kaynağımız kaçak yollardan gelen mazot. Bu işi yapmasak ne yiyecek ekmek buluruz, ne de çocuklarımızı okutabiliriz. Bu paranın bir lirası bile PKK'ya gitmiyor. İran askerleri öldürmeye başlayınca gidenlerin sayısında azalma oldu ama çaresiz kalınca insanlar yine gidiyor. Mecbur olmasak, kimse kendini 20-30 lira için kendini riske atmaz. Bunu yapmasak ne yapacağız ? Devlet bize sahip çıkmalı. Hiçbir güvencemiz yok. Sınır kapısı açılırsa vergimizi verip ticaret yapabiliriz. İnsan aç kalınca her şeyi yapabiliyor" sözleriyle, içinde bulundukları çaresizliği özetliyor.
