Yalnızlığın keyfi varsa eğer, kapısı kilitli, panjurları inik bir odada değil, kalabalığın ortasında; yani sokaklarda, meydanlarda çıkartılır. Bir de taraçalar ve alçakgönüllü balkonların yalnızlıkla dost olduklarını söylemeliyim.
*** Meteorolojiyi ne hale getirdik! Sanırsınız ki, işlerimiz değil hava kötü gidiyor; sanırsınız ki, sağlıklı ve neşeli olmamıza tek bir şey yol açabilir, o da güneşli bir sabahtır... Hatalarını gizlemeye, iradesini hafifsemeye çalışan şımarık çocuklar gibiyiz. Madem sonunda hava durumuna teslim olacaktık, neden iki yüz elli yıldır inatla doğayı dize getirmeye çalıştık!
***
Meteorolojiye duyduğumuz tutkulu ilginin bir yanı da günümüzün sıradan insanının monoton hayatına renk getirme çabasına dayanıyor. Abartılı ve fena halde dokunaklı bir heyecan bu: "Başımıza hiçbir şey gelmeyeceği doğru değil; çünkü en azından rüzgar çıkacak, yağmur yağacak, sis oluşacak..."
***
Gerçek hava durumu... Hava alamıyoruz! Boğulacak gibiyiz ve kimselere bunu itiraf edemiyoruz.
***
Ne zaman elimde uzaktan kumanda ekran karşısına geçip haberler, diziler, talk show'lar arasında gidip gelsem... Bana bakan dev bir maske gibi görünüyor dünya. Fakat maskenin ardında bir yüz yok. Çok önceden kaybolmuş ve bunu bizden saklıyor!
*** Sevgilim dediği adamdan hoşlansa bile sevmiyormuş, sevse de hoşlanmıyormuş gibi bahsediyordu! Onu dinleseniz, kısa süre sonra ilişkileri bitecek diye düşünürdünüz. Oysa hızla evliliğe hazırlanıyordu. Sanki bir türlü kapanmayan bir hesap vardı! "Ne zaman tanışmıştınız?" diye soruverdim. Cevap şaşırtmadı. "Ben çok kötü günler geçiriyordum o sırada. Tanıştık. Varlığı bana iyi gelmiş, hayata yeniden güvenmemi sağlamıştı." Ah, dedim içimden, şu borç duygusu!