Tunus Devlet Başkanı Zeynel Abidin Bin Ali geçen yıl bugün başkent Tunus'un 15 kilometre kuzeydoğusundaki Kartaca bölgesinde (Hani şu, "Ya bir yol bulacağız ya bir yol açacağız" diyen o ünlü Anibal'in memleketi), denize sıfır Cumhuriyet Sarayı'nda, yılbaşı gecesinin yorgunluğunu atıyordu.
Ve de karısı Leyla Trebelsi'nin dırdırını dinliyordu: "Ne zaman oğlumuzu veliaht ilan edeceksin?"
Zeynel Abidin Bin Ali bir yıl sonra bugün Suudi Arabistan'ın bir yerlerinde, "Nerede hata ettim" sorusuna yanıt arıyor.

***
Mısır Cumhurbaşkanı Hüsnü Mübarek geçen yıl bugün Kahire'nin en güzel semti olan Heliopolis'te, "El Gomharia", yani "Cumhuriyet" meydanının tam karşısındaki görkemli başkanlık sarayında, yaşlı bedeninin kaldıramayacağı kadar yüklü ve yorucu bir yılbaşı gecesinin ağrılarısızıları ile kıvranıyordu. Ve de eşi Suzan Mübarek'in sitemleriyle: "Ne zaman oğlumuz Cemal 'i halefin ilan edeceksin?"
Mübarek bugün Şarm El Şeyh'teki hastanede, Kahire'ye sedyeyle taşındığı iki duruşma arasında vakit bulduğunda "Nerede hata ettim? Kimler beni yanılttı" sorularının kemirdiği zihninin acılarını dindirecek bir yanıt bulmaya çalışıyor.
***
Libya lideri, Albay Muammer Kaddafi geçen yıl bugün Trablusgarp'ta, El-Aziziye Kapısı'ndaki görkemli sarayında eşleri, çocukları, evlatlıkları ve torunlarıyla, ülkesinin solundaki Tunus'ta, sağındaki Mısır'da esmeye başlayan isyan rüzgârlarının, kurduğu sistemin kalın duvarlarına çarpıp parçalanacağından son derece emin olarak, yorucu bir gecenin ardından gelen mahmurlukla geriniyordu.
Bir yıl sonra bugün Kaddafi, Libya çöllerinin bir yerinde yatıyor. İki oğlu ile birlikte. Hayatını kurtarabilen oğullarından Seyf-ül-İslam, Libya'nın yeni yönetiminin tutsağı. Diğer çocukları ve de eşi Safiye, Cezayir'de "Libya'ya gönderilecekleri" korkusuyla geceleri gözlerine uyku girmeden sabahı ediyorlar.
***
Geçen yıl bugün İtalya Başbakanı Silvio Berlusconi, bir "Bunga bunga" partisinin yorgunluğuyla dillere destan villasında, kahvaltısını yatağında yapıyordu.
Bir yıl sonra bugün yine villasında ama ne kızlar var, ne parti, ne iktidar...
***
Geçen yıl bugün İspanya Başbakanı Jose Luis Rodriguez Zapatero, tatsız geçen bir yılbaşının dilinde bıraktığı paslarla güne ve yıla başlıyordu. Ve dışarıdan yıl sonu veya yılbaşı gecesini uykusuz geçirmiş "Öfkeliler"in kulak zarlarını parçalayan sloganları geliyordu dalga dalga.
Zapatero bir yıl sonra bugün "Sade vatandaş" ya da "Sıradan bir İspanyol" olarak, omuzlarından ağır bir yükü atmış "Özgür birey" rolüne ayak uydurmaya, sokaktaki anonim insanların reflekslerini yeniden keşfetmeye çalışıyor.
***
Geçen yıl bugün Yunanistan Başbakanı Yorgo Papandreu, Atina'daki mütevazı konutunda berbat bir yılbaşı gecesinin yüklediği maddi-manevi, psikolojik-sosyolojik yükün ağırlığıyla, "Tanrım hiç değilse bugünü hiçbir şey düşünmeden yatağımda geçirsem" diye yeni yıla "Merhaba" dedi. Yılı makamında, koltuğunda tamamlayacağına inanıyor muydu?
Papandreu bir yıl sonra bugün iktidarın lokomotifi olan partinin lideri ve yeni hükümetin dışarıdaki patronu olarak, hiç değilse "PASOK genel başkanlığı" koltuğunu koruyabilmek için yorgun mu yorgun bünyesine doping yapmaya çalışıyor. Arada bir de atlasa göz atıyor; Kanada taraflarına...
***
2011 yılı "Arap baharı" değildi yalnızca; "Akdeniz baharı"ydı. 2012'de bahar hangi diyarlara uzanacak acaba? Hangi coğrafyada çiçeklerin ezberini bozacak? Hangi ülkelerde bazısı yalancı, bazısı gerçek tomurcuklar açtıracak?