Antalyaspor için artık kanımca şampiyonluk şansı tamamen bitti. 'Zaten var mıydı' diyenler de çıkabilir, 'Daha 11 maç var' diyen de.
İyimser olabilmek için ışık görmek lazım. Ben görmüyorum. Takım, şampiyonluk isteyen coşkuda değil. Isıran, mücadele eden, koşan, savaşan, koparan bir takım görmüyorum. Yusuf Şimşek'in eldeki malzemeye göre doğru kadro çıkarmış olması yeterli değil. Emrah Başsan dışında aynı kadroyu ben de çıkarırdım. Emrah takımı 10 kişi oynatıyor. Zaman zaman 'Her hoca bu arkadaşı oynatıyor, bende bir sorun var' diyorum ama yok arkadaş eminim. Emrah bu formayı hak etmiyor. Daha ağırını yazmak istemiyorum.
Faturayı sadece Emrah'a kesecek de değiliz elbette. Başta Diarra olmak üzere takımda uyurgezer çok. Atılan ilk goldeki savunma hatasını minik takımlar yapmaz.
Ozan'a da Antalyaspor kaleci kazağı 2 beden büyük geliyor. Fornezzi'yi eleştirenlerin kulağı çınlasın. Antalyaspor bu yenilgiyle şampiyonluğa havlu attı. Samsunspor gibi sorunlarla boğuşan, 10 kişi kalmış kısıtlı bir kadroyu yenemiyorsan, şapkayı önüne koyup düşüneceksin. Ha! Pardon.
Bizden sonra oynadığı 3 maçta 17 gol yiyen Orduspor'a 2-1 kaybeden de bu futbolculardı.
Düşünseler o zaman düşünürlerdi. Bu utancı hazmeden için 2-1'lik Samsun yenilgisi ne ki?
Neyse. Çok daha ağırını yazmayalım. Haftaya Adana Demirspor maçı var.
Ya sabır!