Bir
bebeği memeden kesmek, bir anne için dünyanın en zor işlerinden biri olabilirmiş, onu anladım sevgili okur. Şimdi size bir ay kadar önce başardığım sütten kesme hikayemi anlatacağım. Gözyaşlarınıza hakim olunuz lütfen! Daha hamileyken benim için en önemli konulardan biri, bağışıklık sistemleri iyi gelişsin diye bebeklerime bol anne sütü verebilmekti.
AMAN BAĞIMLI OLMASINLAR
Doğumdan sonra sütümü artırmak için filler gibi su içiyordum. Ayrıca süt artırıcı çaylar tüketiyor, sütün kalitesini artıracak badem, ceviz, hurma gibi yiyecekleri löpür löpür yutuyordum. İşe de yaradı. İki bebeğe, tamamen anne sütüyle beslemeye yetecek kadar olmasa da bol bol anne sütü verdim. Ta ki ikizler 14 aylık olana kadar... Çocuk doktorları genellikle iki yaşına kadar anne sütü vermeyi öneriyor. Ben de "Gittiği yere kadar emziririm," diye düşünüyordum. Emzirmek bir anne için inanılmaz zevkli bir şey. Çocuğunuzla en yakın olduğunuz anlar. Benimkiler de memeye pek düşkündü. Özellikle de kız. Onlar 11 aylıkken işe başlamıştım ve gündüzleri ciddi eksikliğini hissetmişlerdi. Akşam eve geldiğimde ikisi birden "Memeeeee!" diye üzerime atlıyordu. Ve bir anda kriz ortamı oluşuyordu. Fakat bir süre sonra iyice abarttılar. Deniz olur olmadık her yerde, kucağında olduğu her kadının bluzunu indirmeye çalışıp "Memeeee," diye bağırıyordu. Evdeyken de bana yapışık yaşamak istiyordu. Bu arada kulağımda psikiyatristimin söylediği "Bir yaşından sonra meme emmek çocuklarda bağımlılığa sebep olabiliyor," lafı uğulduyordu. Çocukların pedagogu da, emmeyi bıraktırmaya çalıştığı dört yaşındaki bir çocuktan bahsedince kararımı verdim. Memeden kesecektim. Tam 14 aylıklarken... Hemen pedagoglarını aradım "Nasıl yapmalıyım?" diye. "Bir kere hayatta en sevdikleri şeyi ellerinden alacaksın, o yüzden yerine güzel bir şeyler koyman gerekir," dedi. Biz de bol bol oyun oynadık, daha çok parka çıktık, onlara daha çok sarılıp, ne kadar çok sevdiğimi söyledim...
İLK GECELER ZOR GEÇTİ
Bu işte önemli olan, akıllarına daha az gelmesini sağlamakmış. Gün içinde bunu yapmak kolaydı. Ama ya geceler... İlk üç gece çok zor geçti. Çünkü ikisi de memede uyuyor, gece boyunca da en az iki kez kalkıp emiyorlardı. Biberonla idare ettim. "Memeeee," diye ağladıkça "Süt bitti bebeğim, sen artık büyüdün, mama yiyorsun, biberondan süt içiyorsun," dedim ikisine de. Zaten bebeklere çok küçük aylardan itibaren her şeyi açıklamak en güzeli. Anlamadıklarını sanıyoruz ama aslında pek çok şeyi anlıyorlar. Bir de çocuğunu memeden kesecek olanlara en önemli tavsiyem, istikrarlı olun. İki kere verme, sonra ağlamalara dayanamayıp bir kere ver, olmaz. Çocuğun kafası karışır. Güven duygusu sarsılır. Sonuçta ben bu işi başardım, haydi size kolay gele...