Hamiyet Erdem, minik kalbi 5 yaşındayken değişmek zoruna kalan oğlunun beyninde de tümör oluşmasına isyan etti. Kalp nakli ve öncesinde döktüğü sessiz gözyaşları, ikinci hastalığında duvarları sarsan çığlıklara dönüştü. Egemen'in verdiği büyük mücadele, yüreği yanan anneyi de güçlendirdi. İsyanını bir kenara bırakıp, oğluna destek oldu. Zorlu günleri geride bırakan Hamiyet Erdem, "Demir Adam"ını, ailece verdikleri mücadeleyi anlattı.
Egemen'in kalbindeki sorun neydi? - Kalp kaslarının çalışmaması, gerilemesinden kaynaklanan rahatsızlıktı.
Nasıl anladınız? - Egemen 4 yaşına girmişti. Çabuk yoruluyordu. Çıkıyoruz, iki adım sonra, "Anne yoruldum" diyordu. Nefes alış şekli çok değişmişti. Nefes alırken vücudu kalkıp iniyordu. O şikayetlerle gittik doktora, nakil olması gerektiğini söylediler. Mersin'de yaşıyorduk, İzmir'de nakil yapan iyi bir ekip var diye buraya geldik. Doktorlar buraya taşınmamızı şart koştu, taşındık. Ege Üniversitesi'nde nakil gerçekleşti. Egemen çok şanslıydı. Her şey yolunda gitti. İzmir'e taşındıktan 4 ay sonra kalp bulundu. 7 yaşında bir kız çocuğunun kalbi nakledildi. Trafik kazası olmuş. Çocuğa motosiklet çarpmış.
Kalbi veren çocuğun ailesiyle tanıştınız mı? - Tanıştık, görüşüyoruz da. Çok iyi bir aile. Uşak'ta yaşıyorlar.
Bu mücadeleyi kimseyi tanımadığınız bir şehirde vermek daha da zor... - Olmaz mı? Babası İzmir'e geldiğimizde, iki ay iş bulamadı. Sonra özel bir eğitim ve rehabilitasyon merkezinde servis şoförü olarak çalışmaya başladı. Eslem, Egemen'den iki yaş küçük. Kızımı hiç tanımadığım insanlara veriyordum. Öyle bir mücadele ettik.
Nakilden sonra sağlığı nasıldı? - Nakilden sonra bayağı sosyalleşmişti. Okula başladı, maçlara gidiyordu her hafta sonu. Yazın da futbol çalıştı. Arkadaşları olmaya başladı.
İyi günler ne kadar sürdü? - 2008'in 9. ayında kalp ameliyatı, 2011'in Kasım ayında beyin ameliyatı oldu. Ancak bir veya bir buçuk yıl kadar sorunsuz geçti. Okula başladı, 2. sınıfın birinci döneminde ayrılmak zorunda kaldı.
Beyinde bir şey olduğunu nasıl fark ettiniz? - Kustu. Şiddetli baş ağrısı vardı. Zaten 3 günlük öyküsü vardı. Fışkırarak kusma oldu. "Midem bulanıyor" deyince, üşüttü zannettim. Nane limon kaynattım, viksledim. İkinci günün sabahı yine midesinin bulandığını söyledi. Okula gönderdim, öğleden sonra okuldan aradılar. Okuldan alıp, kalp doktorunu aradım. O da üşüttüğünü düşündü. Üçüncü günün sabahı yine mide bulantısı ama bu kez şiddetli baş ağrısı ile birlikte olunca tekrar doktora götürdüm, hemen ameliyata karar verdiler. Ameliyat 8 saat sürdü. Sonra 12 kür kemoterapi, 30 seans ışın tedavisi gördü. Bu hastalıkla savaşma dönemi aşağı yukarı 2 yıl sürdü. Sonuçlar iyi gidiyor. İnişler, çıkışlar yaşanıyor ama normal hayatına devam ediyor. Şimdi fizik tedavi görüyor.
Fizik tedavi ne için yapılıyor? - Ameliyat sonrası sağ tarafında değişiklikler oldu. Kaba motorlarda sorun yok ama ince motorda sorun var. Mesela kalemi tutamıyor, sağ eliyle yazı yazamıyor rahat.
Dışarıda oynayabiliyor mu Egemen? - Çok da rahat oynayamıyor. Çocuklar çok acımasız. Egemen biraz sıkıntı yaşıyor. Ameliyat sonrası görsel olarak değişti ya. Kendisini eve hapsediyor. Okula gönderemiyoruz gözünden dolayı.
Ben doktorlar izin vermiyor sanıyordum... - Hayır, kendisi gitmeyi reddediyor. Bu seneki derdimiz de o. Aslında bağışıklık sistemi düşük olduğu için okulda sıkıntı çekebilir. Bunun için evde ders alması iyi.
Hastalıkta niye ben dediniz mi? - İlk kalp hastalığını öğrendiğimde niye ben demiştim. Çok zor gelmişti, ağır gelmişti. Ne yaşayacağını bilmemek de zordu. Güçlü olmak zor. Egemen'in akıllı, uysal olması bize kolaylık oldu. Ne denirse yaptı. Tedaviyle ilgili hiçbir şeyi reddetmedi. Ama o acı çektikçe çok zor geliyor. İkinci hastalığında isyan ettim. Allah ile çok konuştum ama affeder herhalde. "Yeter artık" dediği yer oluyor insanın. Egemen ameliyat olmuştu. Anne olarak sağlıklı, normal çocuğunu ameliyathaneden çıkışta sana farklı bir şekilde vermelerini hazmetmek, kabullenmek de çok zordu. Ameliyat yerinde sıvı oluşmuştu. O sıvı alındıktan sonra çektiği acıyı herhalde ameliyattan sonra çekmemiştir. Tekerlekli sandalyenin üzerinde dimdik kasıldı. O zaman çok kötü oldum, isyan ettim. Konuşmak kolay, akıl vermek kolay geliyor ama yaşamak çok zor. Hayatınız, bambaşka bir hayat oluyor. Mücadelemiz 6 yıldır sürüyor, bu sene ilk defa evimizdeyiz. Yaşamayı unutmuşuz, alışverişi unutmuşuz, gezmeyi unutmuşuz, giymeyi unutmuşuz. Toplum içine girdiğimde yadırgıyorum. Topluma ayak uydurmakta zorlanıyorum. Egemen'in isteği, azmi, hırsıyla yeneceğiz her şeyi inşallah. Zaten ondaki ışığı gördüğünüz zaman siz de savaşıyorsunuz. Zaten bırakmazsınız çocuğunuzu ama çocukta da ışığı, hevesi gördüğünüz zaman daha güçlü olma ihtiyacı duyuyorsunuz. Egemen bizi güçlü kılıyor.
EGEMEN ERDEM
Egemen Erdem'in kalbi, henüz koşmaya yeni başlamışken, daha yolun çok başındayken yoruldu. Şanslıydı, hastalığının 4. ayında onu yeniden hayata bağlayacak kalp bulunmuştu. Şanssızdı, henüz yeni kalbine alışamadan, koşup oynamanın tadına varamadan, bu kez beyninde tümör olduğu anlaşıldı. Ömrünün çoğu hastane odalarında geçen bu dev yürekli çocuk, hasta olduğu için çok üzülen anneciğini, tedavisi konusunda hiç üzmedi. "Kabus gibiydi" diye tanımladığı acılara, bulantılara rağmen doktorları ne dediyse yaptı. Gayretinin karşılığını da alan Galatasaraylı Demir Adam, 11 yaşına girdi. Bence yakışıklılığının pek farkında olmayan Egemen Erdem, iki aya kadar beyin ameliyatı sırasında sağ gözünde oluşan kaymanın düzeltileceği bir operasyon geçirip, daha da yakışıklı olacak. Egemen Erdem ile ameliyatlar, tedavilerle geçen hayatını, hayallerini konuştuk.
Doğum günün nasıl geçti? - Bugüne kadarki en güzel doğum günümdü.
Ne oldu da bu kadar güzeldi? - Kız arkadaşım geldi. Onun için bu kadar mutlu oldum. Arkadaşlarımla sandalye kapmaca oynadık. Müzikle heykel olduk.
Ne olmak istiyorsun? - Futbolcu olacağım.
Peki çalışıyor musun? - Kalp ameliyatı olduktan sonra çalışıyordum. Koşmam hızlanmıştı, nefes alabiliyordum, bol bol zıplayabiliyordum. Kendime geldim. Ama sonra beyin ameliyatı olunca futbol oynayamadım.
Hangi ameliyat daha zordu? - Beyin ameliyatı çok zordu. Kemoterapi görüyordum, kabus gibi ağrılar oluyordu. Ağzımda yara çıkıyordu, bacaklarım ağrıyordu. Midem bulanıyordu. Ama iyileştim. Allah beni seviyor. Beni çok sevdiği için yaşatıyor. Yoksa yaşatır mıydı canım?
Şimdi nasıl hissediyorsun? - Güçlü.
Onun için mi adın "Demir Adam"? - Evet. Annem bana "Demir Adam" diyor.
Neden okula gitmiyorsun? - Diğer sınıflardaki çocukları sevmiyorum. O yüzden okula gitmek istemiyorum. Sınıftaki arkadaşları çok seviyorum. En sevdiğim arkadaşımın Buğra olduğunu yazar mısın? Hem mahalleden arkadaşım hem de okuldan.
Neden diğer çocukları sevmiyorsun? - Diğer çocuklar bana sanki hayatlarında görmemiş gibi bakıyorlar. Öyle ilk defa görmüş gibi bakmasınlar.
