Pazar günü anneler gününü kutlayacağız. Kadına şiddetin arttığı, anaların dövüldüğü, spor alanlarında analara sövüldüğü bir dönemden geçiyoruz. 9 ay karınlarında,
ömür boyu da gönüllerinde taşıdıkları bizlerden sadece sevgi ve saygı bekliyorlar. Bugün kimsesizler yurtları ve onlarca bakım evinde kaderlerine terk edilmiş nice analar, kapı pencere gözlemekte ve bir umutla evlatlarını beklemekte.
Kimin anası olursa olsun, koşmalıyız yanlarına. Bir öpücük, bir demet çiçek, onlara yeniden yaşama umudu verecektir. Canımız yandığında "yandım anam" diye haykırıyorsak eğer, canların yanına koşmalıyız, ötesi yok bunun. Kutsaldır ana. Elleri pamuk, yürekleri yufka, saçları süpürge olmuştur uğrumuza. Bakmayın ellerinin nasır tuttuğuna. Öpülesi ellerdir. Bir hadis "Cennet anaların ayağı altındadır "diyor. Bu nedenle,toprağa vermişseniz, biliniz ki cennet yolundadırlar. Cennetin
ilk yolcularıdır analar. "Senede bir gün" yetmez. O dediğiniz şarkıdır. Yaşayan tüm anaların ellerinden öpüyorum. Hayatta olmayanları da, başta sevgili anacığım olmak üzere,
hepsini rahmet, saygı ve sevgi ile anıyorum.