Çok konuşulan, çok tartışılan bir o kadar da heyecanla beklenen bir kongre sonrası sessizliğe büründü Altay. Kongre öncesi her iki başkan adayının da iddialı söylemleri, kongre ile birlikte geride kalırken, kongre sonrası ayakların gazdan çekildiğini gördük. Altay sevgisinden ve Altay tutkusundan asla şüphe etmediğimiz bir başkan ve arkadaşları göreve geldiler. Aslan Savaşan ve arkadaşları son dönemde heyecanını yitiren, iddialı bir takımdan çok işi idare edip bir kazaya kurban gitmeden lig sonunu bekleyen bir takım aldılar. 1500-2000 kişiye oynanan maçlar taraftara da zevk vermez olmuştu. Ancak yapılan transferlere bakacak olursak şu anda da heyecan yok.
KARA TREN'İN İŞİ ZOR
Gidenlerle gelenleri bir tartıya koyduğumuzda doğrusu işin içinden çıkamıyoruz. Transferlerin ne denli olumlu olup olmadığını ilk düdük çaldığında gözlemleme imkanı bulacağız. Ramazan hocanın teknik direktörlük deneyimi olmaması da işin bir başka tarafı. Ancak bu konuda da peşin hükümlü değiliz. Başkan ve arkadaşlarının Altay adına iyi şeyler yapmak için görev aldıklarından hiç şüphemiz yok. Ancak çok fazla bir beklenti içinde de olmadığımı belirtmek isterim. Altay'ın duayenleri ve eski başkanları keşke kongre öncesi her iki başkan adayını da yan yana getirip tek bir liste ile güçlü bir yönetimi kulüp tarihine yazdırabilseydi. Şu aşamada, destek olmaktan başka bir seçeneğimiz yok. Hele bir sahaya çıksınlar, gerisi kolay. Umarım sahada esecek bir Altay fırtınasının habercisidir bu sessizlik.
