Murat Arabacı'nın Yeni Asır'da 9 sütuna manşet olan haberinin başlığı, okuyacağınız bu yazının tek cümlelik özeti aslında: "
Altay'a kimse gelmiyor..." "Zorlu koşullarda aldığı takımı belirli bir ritme sokan Mesut Toros'u durup dururken kovarsanız, yerine getireceğiniz teknik adamın bu ritmin çok üzerine çıkacağını öngörmüşsünüz demektir" diye yazıp çizmiştik. Toros'un yerine getirilen Serhat Güller değil maç kazanmak, bir gol sevinci bile yaşayamadan takımdan ayrılmak durumunda kaldı.
Elbette bu deneyim Güller'i "kötü hoca" yapmaz. Ama kulübü yönetenlerin "ne yaptıklarını bildikleri" konusunda ciddi şüphelerin doğmasına yol açar. Nitekim Güller'in vedası sonrasındaki gelişmeler de bu şüpheleri kuvvetlendiriyor.
Kendini kanıtlamak için zor koşullarda bile olsa çalışmaya hazır işsiz teknik adamların çekinerek yaklaşacağı bir tablo varken ortada; Birinci Lig'den takım alabilecek hocalara, Üçüncü Lig'e düşmek üzere olan takımı vermeye çalıştılar. Bakmayın siz teklifi reddedenlerin mazeretlerine. Nezaketlerinden böyle başka gerekçeler gösterdiler, "
Deli miyim ben" dememek için. Sonuçta olabilecek neyse o oldu. Kulübün resmi web sitesinde eski başkanları rencide edecek özensizliğe dikkat çektiğim "Özür mü büyük kabahat mi" başlıklı yazımda (12 Ocak 2015) "Futbol takımı dönemsel başarısızlıklar yaşayabilir, ligden düşebilir, hatta birkaç lig birden düşebilir. Bu durum köklü bir spor kulübünü değersizleştirmez. İş ki bu kulüpleri yönetenler, temsil ettikleri değerin farkında olsunlar..." demiştim. Altay'ı küme düşürmek değil asıl acı olan,
"Altay'a kimse gelmiyor" dedirtmek... Bilmem anlatabildim mi?
