Bu hafta canımın çok sıkkın olduğu bir gün Eyvah Eyvah'ı ikinci kez izlemek için soluğu sinemada aldım. Sadece gideyim de biraz güleyim diye de değil. O filmdeki samimiyetin içine sığınmak istedim. Çünkü Fürüzan ve 'manti'si öyle gerçek ki... Gişedeki başarısının sırrı da bu bence: 'İnsanı el örgüsü battaniye gibi sarıveren sıcacık samimiyeti'. Ben o gün, tam da canımın sıkkın olduğu gün yani, o ikisinin arkadaşım olmasını, telefonu elime alıp 'Ulan mantiii, Fürüzan'ı da ara hadi bana gelin, acil yardım çağrısı var,' diyebileyim istedim. Eli emeği değen herkese bravo. Ben bu filmi çok sevdim. Haa bu arada Demet'in sütunnnn ve de 'dozunda' kaslı bacaklarının, kollarının sırrını da açıklayayım size. Yok spor salonlarında tepinmek değil efendim. Yoga! Ve evet, ben o gün sinemadan çıkınca, ennnn sonunda yogaya başlamaya da karar verdim. Bari elim, kolum, bacağım düzgün olsun diye, bu b.ktan hayatta!