Roma gerçekten tuhaf bir şehir. Bundan birkaç hafta önce Roma Belediye Başkanı Walter Veltroni, Times dergisinin kapağına oturan dünyanın sayılı belediye başkanlarından biri oldu. Bu başarısının en önemli nedenlerinden biri de Papa II. Jean Paul'ün ölümünde Roma'ya akın eden milyonlarca insan için barınma ve ulaşım ihtiyaçlarını çok iyi organize etmiş olmasıydı. Her zaman böyle değil tabii... İtalyancada "Ogni morto di Papa'', "Papa'nın ölümünden ölümüne" anlamında gelen bir laf vardır. İşte bu anlamda, kırk yılın başı, Roma'da çok önemli bir olay olursa, trafik işler, otobüsler, taksiler çalışır ve Roma da medeni bir şehir izlenimi verir. İtalya'da ve özellikle Roma'da ortalama haftada bir kere bir grev olmakta. Artık kanıksadık. Ulaşımı daha zor ve kötü bir Avrupa şehri var mı, bilmiyorum. Cumartesi günleri şehir merkezine gitmek büyük cesaret istiyor, çünkü abartısız dönüşte bir saat kadar taksi kuyruğunda beklemeniz gerekiyor. Gecenin bir saatinde otobüsler geçmez olurken taksiler de ortadan kayboluyor. Roma'da taksicilerin kooperatifleri belediye içinde de çok güçlü lobilere sahipler. Belediyenin hazırladığı yeni 300 lisansın verilmemesi için ellerinden geleni yapıyorlar. Bundan birkaç hafta önce genç ve sempatik oyuncu Özgü Namal Roma'daydı. Roma'da anonim bir tatil geçirmenin keyfini yaşadı. Özgü ile bir cumartesi akşamı tarihi merkezde yemek yedik ve biraz da gezdik. Otele dönüş kabus gibiydi. Venedik meydanında tam bir saat süren taksi kuyruğu. Roma'ya hafta sonu gelen tanıdıklara ne diyebilirsiniz? Hafta sonu dışarı çıkılmaz, demek mümkün değil. Bundan daha beteri de Sabah'ın Reklam Genel Müdürü sevgili Bahar Şamhili'nin Roma'daki nikahında başımıza geldi. Bahar Hanım'ın düğün gününde yine toplu ulaşım araçları greve girdi ve taksi bulmak imkansız bir hale geldi. Roma'da böyle bir günde altınla ödeseniz taksi yok. Limusin kiralamak isteseniz da yok. Lüks oteller bile müşterilerine karşı çaresiz. Genel Yayın Yönetmenimiz Ergun Babahan, İcra Kurulu Başkanımız Kenan Sönmez eşi, Roma'nın merkezinden nikahın kıyıldığı Roma Büyükelçiliği'ne faytonla gittik. Turistik gezi için kullanılan faytonları çaresizlikten taksi niyetine kullanan müşteriler belki de ilk kez biz olduk. Neyse düğüne faytonla gitmenin de ayrı bir havası var tabii...
ANTİKA TAKSİ ŞOFÖRLERİ
Avrupa'da, Amerika'da taksicilik yapanlar arasında çok sayıda yabancı göçmen bulunur. Roma'da ben hiç yabancı taksi şoförüne rastlamadım. Taksicilik babadan oğula kalan bir meslek... Taksicilerin tamamına yakını Romalı'dır. Aralarına yabancı sokmazlar. Roma'da el kol sallayarak taksi durdurmak da mümkün değil. Ya telefonla çağıracaksınız ya da bir taksi durağında bekleyeceksiniz. Roma Havaalanı'nda hiç taksiye bindiniz mi? Taksiciler aralarında oluşturdukları bir seri kritere göre müşteriyi seçerler. Normal olarak kuyruğa girip sıranız geldiğinde önünüzdeki taksiye bineceğinizi düşünebilirsiniz. Ancak Romalı taksiciler karpuz seçer gibi müşteri seçerler. Bazı taksicilerin milliyetlere göre tercihleri var galiba... Havaalanında "Hey Japonlar benim" ya da "Almanları bana bırak" diye bağıran şoförleri duymak mümkün. Bu kadar yakınmadan sonra "otobüs kullanın", "arabanıza binin" diyenler olabilir. Bu ulaşım araçlarını Roma'da bir randevuya giderken kullanmak çok riskli. Otobüs saatlerinin düzensizliği, park sorunu madalyonun diğer yüzü... Bunlar Roma'nın yaklaşık 3.5 milyon nüfusuyla her gün boğuştuğu sorunlar. Şehrin façatasını her Papa öldüğünde düzeltmekle çözülmüyor elbette.
