Deniz Çingeneleri, Tayland'ın batı sahilinde yer alan Burma'daki tropik adalarda yaşayan göçebe insanlardır. Suda dolanan bir kabile. Yürümeyi öğrenmeden yüzmeyi öğrenirler ve hayatlarının yarısından fazlası, genelde doğdukları ve öldükleri yer olan açık denizde bir teknede geçer. Malezya'nın Sulawesi Denizi'nde onlarca aile denizin ortasında yaşıyor. Temel besin kaynakları balıktır, yaşamlarını midye ve denizhıyarı toplayarak sürdürürler. Aileler sadece alışveriş yapmak ve cenazelerini gömmek için karaya çıkıyor. Ortalama 5 -10 kişilik ailelerin yaşadığı barakalarda elektrik yok. Çocukları genelde deniz yüzeyinden on metre derinliğe kadar dalar ve yiyecek toplar; bunların arasında su altı yaşamının küçük parçaları da vardır ve bunu asırlardır yaparlar. Kalp atışlarını yavaşlatmayı öğrenerek suyun altında birçok yüzücüden iki kat daha fazla kalabilirler. Bunu hiçbir dalma ekipmanı olmadan yaparlar. Onlardan bir kabile olan Sulular, inci çıkartmak için yirmi iki metreden fazla dalarlar. İsveçli bir araştırmacı olan Anna Gislen, Deniz Çingenelerinin su altında okuma becerilerini araştırdı ve bunun Avrupalı çocuklardan en az iki kat fazla olduğunu gördü. Çingeneler göz merceklerinin şeklini daha da önemlisi gözbebeklerinin boyutunu yüzde 22 daraltarak kontrol etmeyi, öğrenmişlerdi. Bu çok dikkat çekici bir buluştu çünkü insanların gözbebekleri su altında refleks olarak büyür ve gözbebeği ayarının, beynin ve sinir sisteminin kontrol ettiği sabit ve doğuştan gelen bir refleks olduğu düşünülür.