"Bölgesel Politika", AB tarafından, üye ülkeleri arasındaki sosyo-ekonomik farklılıklar ve ülkelerin kendi bölgeleri arasındaki dengesizliklerin azaltılması ile sosyo-ekonomik entegrasyon ve uyumu sağlamak için geliştirildi. Ekonomik ve siyasi bütünleşme hedefinden yola çıkan AB, aslında kuruluşundan itibaren ortak politika çabası içinde. Ancak 1975 Roma Antlaşması'ndan itibaren uygulanan AB Bölgesel Politikası, "Bölgesel Politikalar ve Yapısal Araçların Koordinasyonu" başlığı altında birliğin içindeki bölgeler arası farklılıkları gidererek kalkınmayı amaçlıyor. AB Bölgesel Politikası'nın üç ana hedefi bulunuyor: uyum, bölgesel rekabet edebilirlik ve istihdam, bölgesel işbirliği. 1970lerden bu yana oluşan bölgesel farklılıkların azaltılması için yapılan yatırımlara sonradan AB'nin 2020 hedefleri için alınması gereken önlemler eklendi. Yeni hedefler, "birlik ve dayanışma, rekabet artırma ve 21'inci yüzyıl koşullarına ayak uydurulması" başlıkları altında toplandı. 2020 hedeflerinin başındaysa "bilim ve teknolojide dünya lideri olmak, istihdam sorununu yok etmek, temiz ve yeşil bir Avrupa yaratmak ve herkese eşit iş-eğitim imkanı yaratmak" geliyor. Türkiye'de 2007'den bu yana AB Uyum Politikası çerçevesinde gerekli Uyum Fonu ve Yapısal Fonlara ilişkin mekanizmalar geliştirildi. Türk toplumunun 2020 hedeflerine ulaşması için bölgesel siyasi ve sosyo-ekonomik farklılıklarının giderilmesine dönük çalışmaların ayt yapısı hazırlandı.