Çözüm sürecinin Meclis ayağını yürüten Çözüm Sürecini Değerlendirme Komisyonu'nu tarihi raporunda, "Bölünme paranoyasına son verin" çağ- rısı yaparken, "Bu süreç biterse ilk ölen benim çocuğum olur empatisi yapın. Sonuca ulaşmak için tüm unsurlar sürecin paydaşı olmalı. Pozitif iklimi desteklemek herkesin görevi" mesajı verdi. Komisyon'un hazırladığı 420 sayfalık raporda şu çarpıcı tespitlerde bulunuldu:
Çözüm sürecini "sizi kandırıyorlar, ne alıyorsunuz, ne verdiniz, bölünüyoruz" gibi paranoyalardan arındırarak üst perdeden değerlendirmek gerekir.
(Kürt sorununa ilişkin SHP, CHP raporları) SHP, CHP geleneği, 2000'li yıllardan sonra meselenin asayiş yönünü öne çıkaran söylemler geliştirdi. Sağ partiler ise meseleye kimlik sorunu olarak baktı. Kucaklaşıncaya kadar çekinmeler olabilir. Kucaklaşınca her şey biter yaklaşımı akıldan çıkarılmamalı. Çözüm hiçbir zaman aşırı uçlarda değil.
Çözüm olmazsa sorun nedeniyle yaşamını kaybedecek ilk çocuğun sizinki olacağı empatisi ile düşünmek ve bu düşünceyi toplumsallaştırabilmek sorunun çözümüne giden yolda önemli bir bakış açısı kazandırabilir.
Eğitim konusuna büyük önem verilmeli. Aileden başlayan ve okullarda devam eden eğitimle, kin, nefret ve husumetin ötekileştirmenin, acıların yarıştırıldığı, buna hizmet eden öğelerin simgeleştirildiği, ezberletilerek aşılandığı eğitim sistemi yerine algı ve tutumların dönüştürülmesi için demokrasi, insan hakları, hukukun üstünlüğü, barış, karşılıklı hoşgörü, uzlaşı, anlayış, diyalog, empati odaklı yaşam boyu eğitim sisteminin yaşama geçirilmesine dikkat edilmeli.
