Tuğçe, yine tacize uğramaktan korktuğu için "Artık bir et parçası olarak görünmek istemiyorum" diyerek erkek görünümüyle yaşamını sürdürmeye karar verdi.
Tuğçe'nin dramı, lise yıllarında başladı. Mersin'de bir kadın futbol takımında oynadığı dönemde okula da devam eden Tuğçe Ö., okulun aile birliği başkanı ve 6 öğrencinin tecavüzüne uğradığını iddia ederek şikayetçi oldu. Sonra bu şikayetinden vazgeçen Tuğçe Ö., bir süre sonra uyuşturucu ve fuhuş batağına sürüklendi.
Hamile kalan Tuğçe Ö., bir işyerine silahlı saldırıda bulunmaktan cezaevine girdi. Cezaevinde doğum yapan Tuğçe Ö., 5 yıl hapis yattıktan sonra 1 ay önce tahliye oldu. Yine tacize uğramaktan korkan ve "Artık bir et parçası olarak görünmek istemiyorum" diyerek erkek görünümüyle yaşamını sürdürmeye başlayan Tuğçe Ö. futbol oynadığı dönemde kendisine cinsel istismarda bulunduğunu öne sürdüğü biri federasyon diğeri amatör kulüpler görevlisi 2 spor yöneticisinin yine kendisini taciz edip "Mersin'e terk et" diye baskı yaptığını ileri sürerek suç duyurusunda bulundu.
AMAÇLARI FUTBOL DEĞİL, BENDEN YARARLANMAKTI
Yaşadığı tecavüz olayından sonra spor camiasındaki insanların kendisine bakış açısının değiştiğini söyleyen Tuğçe Ö., şöyle konuştu:
"Lisede yaşadığım tecavüzden sonra pes etmedim. İnsanlar 'Bizim takıma gel' dediklerinde ve ben gittiğimde, o takımın hocasının futbol oynamak değil de yararlanmak amacıyla çağırdığını fark ettim. Şikayetçi olduğum spor yöneticileri A.K. ve M.E. ile uyuşturucu bağımlısı olduğum için beraber oldum. Aradıklarında gidiyordum...
Ancak beni takıma da almadılar. Uyuşturucu almak için fuhşa düştüm, caddelere düştüm. Uyuşturucu alabilmek için ne kadar yol varsa hepsine girdim. Boyutunu aşmıştı bağımlılığım. 2 gün dışarıdaysam üçüncü gün aşırı dozdan yoğun bakımdaydım. Yaşadığım ilişkiler zoruma gidince intihar ediyordum. Zor dönemdi."
CEZAEVİ HAYATIMI KURTARDI
"5 yıl yattığı cezaevinin hayatını kurtardığını anlatan Tuğçe Ö. şözlerini şöyle sürdürdü: "Cezaevinde tedavi oluyordum bağımlı olduğum için. Kan alındı ve 2 aylık hamile olduğum ortaya çıktı. Berbat bir dönemdi. 18 yaşıma yeni girmiştim. Krizlerde kolumu kesiyordum. Ölmemden korkuyordu idare...
Adalet Bakanlığı 'özel ilgilenilecek' diye emir vermişti. Cezaevi çok kötü bazı insanlar için, ama benim için kurtuluş noktasıydı. Ben girdiğime pişman değilim. Dışarıda olsam çoktan toprağım yeşermiş üzerinde çiçekler açmıştı. Dışarıda görmediğim sevgi ve aile ortamını orada gördüm. İnsanlar elimden tutup kaldırdı. Dışarıda kendime zarar verdiğimde ya da bağırmamda aynı tepkiyi alıyordum. Hor görülürüm. İçeride insanlar daha çok tutmaya çalışıyor. Gece yatacak yerin, yiyecek yemeğin oluyor. Cezaevinde hayatımı kitap olarak yazdım. Bu kitabı ailelerin farkında olması için yazdım, adını da 'Sesimi duyan var mı' koydum. Sonra vazgeçtim. Değişim yaparken hayatımı herkes bilsin istemedim ve cezaevinde bıraktım kitabımı."
Kızıyla birlikte koruyucu bir ailenin yanında kalan Tuğçe Ö.'nün şikayeti üzerine savcılıkça spor yöneticileri A.K. ve M.E. hakkında soruşturma başlatıldı.
