İÇİMDEKİ ÜRKEKLİĞİ ZAMANLA BÜYÜTTÜM
"İmkanım olsa hayatımdaki çok şeyi değiştirirdim... Ama insanın hayatında yaşadığı her şeyin bir sebebi var. Doğruları görebilmek için eğrileri de yaşamak gerekiyor. Bir de benim o zamanlarda hiç hırsım yoktu ki. Planlar yapıp bazı şeylere baş kaldırsaydım, böyle olmazdı. Ama zamanla içimdeki o ürkekliği büyüttüm ve şimdiki kadın ortaya çıktı. Savaşçılar da öyle eğitilir ya; ilk başta ellerine silah almaya korkarlar ama sonrasında önüne geleni vururlar. Benimki de o hesap işte. Biriktire biriktire; korkusuz bir kadın olmayı öğrendim. Günün sonunda çizgiyi çektiğimde tam istediğim gibi yaşamış olduğumu söyleyemem. Ama gereksiz şeyler yaşadığımı da söyleyemem. Bu hayatta her şeyin bir sebebi vardır."
BEN ERKEĞİN FİZİKSEL ÖZELLİKLERİNE BAKMAM NE KONUŞTUĞUNA BAKARIM!
Bir erkek seni neden çekici bulur?
Çekici bir kadınım işte, bundan daha geçerli bir sebep var mı? Dans ediyor olmam da büyük avantaj. Erkekler, dans eden kadınları her zaman çekici bulur. Sonuçta bedeninle, kıvrak bir sanat icra ediyorsun ve iş tamamıyla görsellik üzerine. Bunu çekici bulmaları gayet normal. Bir de ben eğlenceli, esprili, kontrollü, fiziğine dikkat eden bir kadınım. Tüm bunları bir araya getirirsen; sorunun cevabı ortaya çıkıyor zaten.
ERKEK SÜNEPE OLMAZ
Sen bir erkeği neden çekici bulursun?
Akıllı ve beyefendi olan her erkek bana çekici gelir. Ben fiziksel özelliklere bakmam; ne konuştuğuna, ne anlattığına bakarım. Erkeğin beni yönlendirmesini, alacağım kararlarda yol göstermesini severim. Önümü açması, hayatıma bir yön çizmesi hoşuma gider. Böyle davranan erkeğin beni önemsediğini, bana değer verdiğini düşünürüm. Hayatıma öyle bir erkeğin girmesi çok önemlidir. Erkek dediğin güçlü olacak; kadının yanında sünepe kalmayacak.
Sen sevilecek bir kadın mısın?
Öyleyim herhalde; baksana herkes çok seviyor beni!
SEVERSEM SÖYLERİM
Peki sen sevdiğini 'pat' diye söyler misin?
Hemen söylerim. Ben sevgimi de, nefretimi de içimde saklayamam. Kimsenin arkasından da konuşamam. Hatta o ortamda olmayan biriyle ilgili bir şey söylemişsem eğer, ilk fırsatta gider kendisine de söylerim. Lafı başkasından duymasını istemem.
Kendini bu kadar sevmek takıntılı bir durum değil mi?
Kendimi seviyorum evet ama kendim için yaşamıyorum; bu önemli. Babaannem ve çalışanlarım için yaşıyorum ve bunu severek yapıyorum. Allah'a hep benim canımı onlardan daha önce alması için dua ederim. Ben önce gidersem, onlara kim bakacak? Hep bunu düşünürüm mesela...