Anne olarak ilk Anneler Günü'nü kutlayan Demet Akalın, 3 aylık kızı Hira'ya yazdığı duygusal mektubunu paylaştı.
Tüm duygu ve düşüncelerini Esin Övet'e verdiği röportajında belirten Akalın, "Sana bir kardeş düşüncesine bile sıcak bakmaya başladım. Hemde çok kısa zamanda..." sözüyle de müjde verdi.
Ah lokum kızım. Senin keyfinin daha yeni çıkarıyorum. İlk Anneler Günü'mü kutlayacağım. Umuyorum baban bizi güzel bir tatile götürür. Öyle güzel duygular içindeyim ki, herkes "Kucağına alınca anlayacaksın hayatın değişecek" derdi. Bende "Hayatımdan memnunum" derdim. Çocuk ayak bağı olacak gibi geliyordu. Yemeğe gittiğimizde ellerindeki telefonla evdeki kameraya bakan arkadaşlarım vardı.
"Ne büyütüyorsunuz? Dadısı, anneannesi başında" diyerek çok kızardım, anlamazdım. Tıpkı seninde doğduğunda da anlamadığım gibi. Sen 6 günlükken hastaneye gittiğimizde seni sadece altında bir bezle 12 saat bir ışığın altında yatırdıklarında her şey değişti.
Dayanamam ki senin ağlamana. Düşün o gece yoğun bakımın önünde seni beklediğim anları. Hem sevgi, hem sorumluluk hem "Ya bir şey olursa" korkusuyla yaşadığım duygu karmaşasında korkuyorum, panikliyordum ama ondan sonra "Ben anne oldum" dedim. Oysa ki ilk günler serumlarla yatarken "Allah'ım ne olur gitsin benden" diye düşünüyordum.
Hastalık gibi geliyordu benim yaşadığım. Sana hamileyken o sıkıntıları çekerken senin farkında bile değildim. Kucağıma aldığım an her şey bitti. Unuttum sana yaşadığım her acıyı, sıkıntıyı. Tamam kilo vermeseydim belki bu acıyı unutamazdım ama verdim kiloları.
Böyle konuştuğuma bakma ben resmen bir çocuk düşmanıydım. Uçağa bindiğimde yerimi değiştirirdim, hostese şikayet ederdim yemek masalarında delirirdim. Çocuklu kişilere "Bunlar ne sorumsuz insanlar çocuklar böyle bırakılır mı?" diye söylenirdim. Şimdi "Ay yazdık kaç aylık. Ben çantadan ona bir şey vereyim" diyorum.
Doktor uyarmadı beni. Hemen her şeyi yiyordum. Oysa hamurum ekmeğin sana hiç faydası yokmuş. Bilsem yer miydim Hiram? Tam 33 kilo aldım kızım ama bak şimdi fıstık gibi oldum. Sen göğsümde yatınca her şeyi unutuyorum.
Anlayacağın kızım ben iyice psikopat oldum. Seni bir an olsun bırakmak istemiyorum. 2 gün önce hastalandın sürekli kusuyordun. Kimin kucağına gitsen ağlıyordun ama bana gelince ağlaman ve kusman duruyordu. Bana "bırakma beni anne" diyordun. O gün tüm işlerimi iptal ettim.
Bana kalsa seni hiç yanımdan ayırmayacağım. Konserlere, çekimlere seni yanımda götürmek istiyorum ama baban izin vermiyor. Senin ilk fotoğrafını paylaştım ona da izin vermiyordu. Babanın doğum gününde seni paylaştım herkesle. Sen ünlü bir annenin kızısın Hira. Ama biliyorum sen benim gibi olmayacaksın. Belki hoşlanmayacaksın bu durumdan ama ben böyle bir yaşamı seçtim. Her duygumu paylaştım, seni de bol bol gösteriyorum.
Bu mektubu okuduğunda benim gibi çocuk düşmanı birinin "İyi ki çocuk yapmışım" dediğimi bilmeni isterim. Sahne mutluluğu para kazanma zevki hiçbir şeyin önemi yok. Senin karşılığın yok.
Sevdiğim adamı mutlu etmek için "Tamam" dedim ama şimdi "İyi ki yapmışım iyi ki aldırmamışım" diyorum babana. Babanı da seni de çok seviyorum. Laf aramızda sana bir kardeş düşüncesine bile sıcak bakmaya başladım. Hemde çok kısa zamanda..."