Dün Ayşe Arman; Cem Yılmaz, eşi ve kayınpederi üçgeninde devam eden polemikte savaşa girmiş.
Vallahi Hıncal Uluç ve Fatih Altaylı'ya getirdiği eleştirilerin çoğunda haklı; gelecek yanıtları merakla bekliyorum.
Arman, beni de eleştirmiş. Güya İzzet Çapa'nın röportajlarını okuyunca kıskançlıktan çatlıyormuşum!
Nedir suçum? Meseleye farklı açıdan yaklaşmak mı? Vallahi bir yaşıma daha girdim, farklı bir açıdan yaklaştığım için eleştirildim.
FARKLI BİR AÇIDAN YAKLAŞTIM
Evet, ortada Ayşe Arman'ı bile kıskandıracak bir röportaj var.
Ancak benim Cem Yılmaz polemiğinde 'ters yola girme ihlali' mevzusundan topa girmem tamamen benim yazı stilimle alakalı. Eğer bir polemikte söylenecek fazla bir şey kalmamışsa, koroya dahil olmam. Her zaman meselelere kimsenin görmediği, farklı açılardan yaklaşmaya çalışırım.
Arman'ın magazin basınıyla alıp veremediği ne bilmiyorum ama Yılmaz'ın oğlunun, Nurseli İdiz'in çöküş anının hatta neredeyse ünlülerin fotoğrafının çekilmesine bile karşı çıkacak.
Tabii ki, Yılmaz'ın bebeğinin fotoğrafı çekilecek ve Yılmaz da çekilmemesi için elinden geleni yapacak.
Ben de bu noktada Yılmaz'ı haksız buldum, çünkü fotoğraf çekilmemesi için arabasıyla ters yola girmiş. Diğer şoför de gazetecilerin yolunu kesmiş. Sanki 'San Francisco Sokakları' dizisi çekiliyor! Ölüme davetiye çıkarmaya değer mi?
Ve benim bunu eleştirmemde ne hata var?
Eğer gazeteciler de Lady Diana örneğinde olduğu gibi Yılmaz'ın arabasını sıkıştırmış olsaydı bunu da eleştirir, hatta lanet okurdum.
Ama ortada Yılmaz'ın ters yola girmesi dışında bir hata yok!
