Yemek saatiydi. Mecburen haber bülteni açıktı televizyonda. El Bab şehitleri uğurlanıyordu. Al bayrağa sarılmış tabutlarla, hüzünlü bir gelincik tarlasını andırıyordu ekran... Öncesi de vardı tabii...
Şehit haberini alan anaların yıkıldığı, feryat figana boğulduğu kareler... Hıçkıra hıçkıra tabuta kapanıp "Ben öleydim oğul" diye haykıran babalar...
Tabutların üzerine serilen damatlıklar...
Yıkılmış, göz bebekleri donmuş eşler, sevgililer, kardeşler... Ve hiçbir şeyden habersiz, babasının bordo beresiyle asker selamı veren bebeler...
Sonra bir şehit evine girildi.
Acılı bir anne, şehit düşen oğlunun bir ay önceki nikahında çekilmiş düğün fotoğraflarından oluşan albümü gösteriyordu kameralara: "Dün gönderecektim kendisine... Daha görmemişti bu resimleri..." Sadece resimler mi? Kim bilir daha göremediği ne çok mutluluğu, sevinci bırakmıştı bu dünyada şehidimiz...
O anda eşim kalktı sofradan...
Gözlerinden ip gibi süzülen yaşlarla... Daha fazlasına dayanamamıştı. Yeni anneydi.
Bebeğini emziriyordu.
Kim bilir neler canlanmıştı gözünde o görüntüleri izlerken...
"Ne olur..." dedi hıçkırarak, "Ne olur yaz da göstermesinler..." Şaşırdım. "Daha yeni yazdım, geçen hafta, hatırlasana" dedim. "Olsun" dedi, "Bir daha yaz.
Benim için yaz... Analar için bir kere daha yaz..." Yazıyorum işte... Meme emen bebeğimin yüzüne annesinin döktüğü gözyaşları damlarken yazıyorum bu satırları... Zaten bunun için o kalleş bombaları patlatıp o kahpe kurşunları sıkmıyorlar mı askerimin göğsüne? Terörün gerçek amacı da ekranlar sayesinde acıyı sivriltip insanların böğrüne saplamak değil mi? Hepimiz daha çok dehşete ve umutsuzluğa kapılalım, daha çok karanlığa ve karamsarlığa gömülelim diye yapmıyorlar mı bunları? Öyleyse?
Öyleyse neden bu acıyı katmer katmer odalarımıza dolduruyorsunuz televizyoncu kardeşlerim? O acıları fütursuzca servis etmekle ne geçiyor elinize söyler misiniz? Bir annenin şehit haberini alıp da yıkıldığı, çığlıklara boğulduğu, perperişan olduğu o anın neresi haber, biri bana açıklayabilir mi lütfen? Sizin yüzünüzden bebeğine kan emziren analar var, farkında mısınız?
Lanet olsun, parçalanan ana yüreğinden sızan reytinge muhtaç olanlara...
