Dün yazının sonunu 'Antalya tam festival' diye bağlamıştım. Acele etmişim. Asıl festivali, yani bir gün sonra yaşananları beklemem gerekirmiş meğer... AKM Aspendos Salonu'nda filmi ilk kez izleyen jüri üyeleri ile beraber 'Saç'ı seyretmeye koyulduk... Yaklaşık bir saat sonra filmin bıçaklanarak ölen kahramanlarından birini 'hortlamış' olarak perdede gördük. Herkes gibi ben de "Demek flash back (geri dönüş) yaparak bu ölüme sebep olan nedenleri anlatacaklar" diye izlemeye devam ettim. 5 dakika sonra film 'pat' diye bitti, salonun ışıkları yandı. Pek çok kişi bunu da yönetmenin bir 'fantezisi' sandı. Sonu izleyiciye bırakılan filmler görmüştüm de böyle cami avlusuna terkedilir gibi bitirilen film ilk defa görüyordum. Hemen arkamda oturan jüriye döndüm. Onlar da şaşkındı. Muhtemelen bazıları "Sinema sanatındaki yeni akımların epey arkasında kalmışım galiba... Yenilikleri daha yakından takip etmeliyim" filan diye düşünüyor olmalıydı. Antalyalı sinemaseverlerin büyük bölümü ise "Cık cık cık" diye söylenerek, dışarı çıkmaya başladı. Neden sonra salonda anons yapıldı: "Filmin İstanbul'dan gelen makaraları karıştığı için sonu, başında yayınlandı. Hangi makaranın içinde ne olduğunu bilmediğimiz için gösterimi yapamıyoruz..." Aman ki ne aman... İşte ben buna 'tam festival' derim... Eminim ki bu anons yapılmasaydı, bugün bu film için çeşitli yerlerde övgü içeren yazılar da okuyabilirdiniz. "Allahım bu ne güzel bir buluş... Senarist ve yönetmen düşsel cennetin çayırlarında elele koşup oynamışlar.. Filmin alegorik düşsel zenginliği, kavramsal izdüşümlerle ne güzel prematüre edilmiş... Vallahi bravo" gibi... Aslında film ortaya karışık şekilde devam edip bitirilmeliydi. Sonra da yönetmen sahneye çıkıp "Efendim bu bir atölye çalışmasıdır. Filmin kurgusunu Antalyalı sinemaseverlerin düş gücüne bırakıyoruz" deyip, izleyenlere ev ödevi verseydi. Vallahi festival kapsamındaki pek çok konferans ve atölye çalışmasından çok daha faydalı olurdu... 
