Dünyaya,insanlara bakarken; onları hangi kalıba koysam diye bakmam.
Sınırlarım mümkün olduğu kadar geniştir.
Yargılamadan yaşamak için kendimi sürekli eğitirim, ki özellikle bu konu sürekli eğitim gerektirir.
Hep kendine hatırlatacaksın; birini sana benzemiyor, senin gibi yaşamıyor, senin gibi düşünmüyor diye yargılamak, suçlamak; bir gün senin de başkaları tarafından ayrı şekilde yargılanacağın anlamına gelir. 'İnsanlara karışma Öncel, bırak herkes bildiği gibi yaşasın' diyorum ama ı-ıh! Bazen kendi kendimi ikna etmekte zorlanıyorum.
GİTTİKÇE YAYGINLAŞIYOR
Örneğin evli adamlarla ilişkiye girip bu ilişkilerini göğüslerini gere gere yaşayan, hatta onlardan doğurdukları çocukları tüm memlekete gururla sunan kadınları hoş görmem, anlamam, saygı göstermem mümkün değil. 'Evli ve zengin adam' demeliydim daha doğrusu.
Evet, bu ülkede gittikçe yaygınlaşan ve normalleştirilen hastalıklı bir anlayış var artık. Bir adam ne kadar zengin ve güçlüyse; o kadar çok kadını ve çocuğu olabilir.
Karısı bu durumdan hiç rahatsız olmaz.
Rahatsız olsa da maddi imkanlarından vazgeçmesin, düzeni bozulmasın, bir de adam ölünce mirasın çoğu ona kalsın diye bu onur kırıcı duruma gıkını çıkarmaz.
O, 'kapı gibi nikahlı karısıdır'; boru mudur?
Diğerlerini kocası 'metres tutmuştur'.
O metresler de ayrı bir âlemdir. 'Karısını değil beni seviyor, karısının değil benim koynumda uyuyor' deyip bu durumu hayatlarının tek gururu olarak görürler.
Oysa birbirinden haberi olup bu üçlü (hatta daha çoklu) ilişkiye 'amenna' diyen taraflar için ortaya serilen tablo neresinden bakarsan bak rezilliktir.
O ÇOCUKLARA DA YAZIK
Kimse bana içinde 'ama aşk, sevgi, aile bağı, kutsal yuva' sözleri geçen cümleler kurmasın!
Çok karılı hayatını ulu orta yaşayanlardan bir adam gitti, bir gece karısının evinde kaldı diye; sevgilisi intikam için ertesi gün, beraber çektirdikleri romantik fotoğrafları hemen basına servis etmişti.
Hırsa, düşmanlığa ama en önemlisi arsızlığa bakar mısınız?
Evli sevgilisinden çocuk doğurup, o çocuğu adamın kucağına verip boy boy fotoğraf çektirenler, bebek partileri düzenleyenler...
O çocuklara da yazık... İçine doğdukları aile düzenine(!) bakın...
Sadece içlerini para ve hırs bürümüş analarının ve de kandırılmaya müsait saftor babalarının kurbanı olarak ileride bir intikam ve ATM malzemesi olarak kullanılmak üzere doğuyorlar.
Ben bu tip hayat yaşayanların basında bu kadar kolay yer bulmasına karşıyım.
Bu, 'çok karılı' hayatı normalleştirmenin ilk yolu çünkü...
Ve çok tehlikeli... Ama her şeyden önce; ayıp be kardeşim ayıp!
Biraz izan, biraz edep!
