Levent Kırca'nın haline üzülsem mi, kızsam mı bilemedim ama sanırım pek üzülmeye niyetim yok.
Evet yahu, peygamber miyim ben? Artık haddini aşan insanların hiçbir şekilde hoşgörümü hak etmediğini düşünen ben değil miydim?
Zorlamayacağım kendimi, evet Levent Kırca beni sadece rahatsız ediyor!
Eskiden de bir sempatim yoktu kendisine. Hiçbir şakasına güldüğümü, hiçbir programının, filminin, oyununun hastası olduğumu hatırlamıyorum.
Alternatif eksikliğinde hasbelkader ünlü olmuş isimlerden biri benim için.
Ve şöhretinin büyük kısmını da eski eşi Oya Başar'a borçlu.
Bunu inkar etmesi imkansız çünkü sonuç ortada. Oya Başar gitti, Kırca'nın balonu söndü.
Ona kalsa, kendisi müthiş bir muhalif olduğu için iktidar onu ekranda görmek istemedi. Bu yüzden artık program yapamıyor.
Hadi canım ordan!
Televizyonda iş yapamamasının tek sebebi; artık insanların ona gülmemesi.
Üzerindeki yaldızın çoktan kazınıp gitmesi.
BİR ŞEYLER ÜRETSİN...
Madem televizyonlara çıkması engelleniyor; o zaman tiyatro yapsın, senaryo yazsın, film çeksin...
Kısaca bir şeyler üretsin.
Ama bu antipatik tavırları artık bir kenara bıraksın.
Sanatçılar Girişimi'nin İstanbul'da düzenlediği gecede CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu'nun konuşma sırasının öne çekilmesine sinirlenerek, "Benim de işim var, belki bir karı buldum gidip onu dü......" demesin mesela.
Yazarken bile onun adına utanıyor insan.
Ya da bir üniversitede öğrencilerle söyleşisinde; Sezen Aksu, Halil Ergün ve Ali Poyrazoğlu için "Buradan gıyaplarında yüzlerine tükürüyorum. Onlar vatan hainidir" demesin.
Bu saydığı isimlerin ne politik duruşlarını, ne de sanatlarını onaylamayabilir, bu insanları sevmeye de bilir ama yüze tükürmek, 'vatan haini' demek de aklı başında bir adamın yapacağı eleştiri biçimi değildir.
Ben kendisine artık zamanının geçtiğini bir an önce kabullenmesini ve hasbelkader yaşadığı eski mesut günlerini düşünerek daha sakin ve saygın bir insan olma yolunda adımlar atmasını diliyorum.
Kimbilir, belki hiçbir şey için geç olmayabilir.
