Ne yapsak da İstanbul'un stresinden kurtulabilsek diye düşünmüyor değilim. Bu tempo içinde hepimiz öfkelerimizle dolaşıyoruz.
Ve şehir içinde birbirimize bir şekilde değdiğimiz anda öfkeler kontrol edilemez oluyor.
Birbirimize kızıyoruz, sinirleniyoruz, kavga ediyoruz. Aksi mümkün değil çünkü şehrin enerjisi öyle.
Tam da bunları düşünürken; Paris'teki Gülme Kulübü'ne (Gülme Üniversitesi de deniyor) denk geldim internette...
Strese karşı kurulmuş bir kulüp bu.
İnsanlar toplanıyor ve yoga ile karışık gülme seanslarıyla rahatlıyorlar.
Katılım ücreti 10 Euro.
Kahkaha kulüplerinin üyelerinin videolarını izledim; muhteşem bir şey. Önce vücudu ısıtan hafif hareketler, biraz nefes egzersizi ve sonra yavaş yavaş kıkırdamaya başlama... Öyle bir duygu ki; birinden diğerine geçiyor o neşe ve bir süre sonra gerçekten kahkaha atan insanlar görüyorsunuz.
GÜLMEK EMNİYET SÜBABI
İster neşenin paylaşılması deyin, ister eğlence, ister deşarj olmanın bir biçimi...
Ama uzmanların açıklaması daha net:
Kahkaha neşe getirir.
Beyin, dış etkenle oluşmuş ya da kendiliğinden atılan kahkaha arasında ayrım yapmaz ve insan gülmeye başladığı anda mutluluk hormonu salgılamaya başlar.
Gülmek; yaşanan bütün olumsuzluklara karşı emniyet subabı vazifesi görür. Gülerek, yaşama sevincinin ortaya çıkması kolaylaşır. Gülerek, düşünce yapınızı bile değiştirebilirsiniz.
Gülme kulübünün üyeleri, yaşadıkları deneyimleri anlatırken; "Birbirini tanımayan insanlar birbirlerine gülebilseler, hayat nasıl da değişirdi" diyor. Gülmek bulaşıcıymış; bir insandan diğerine geçermiş.
Hareketin Paris'teki öncüsü Francoise Russo, "İş dünyasının sert koşulları bize kendimizi saklayıp bir imaj yaratmamız konusunda baskı yapıyor. Ve biz, kendimiz olmaktan uzaklaştıkça stresimiz de artıyor" diyor ve gülmenin yarattığı enerjiyle insanın bütün düşünce yapısının değişebileceğini iddia ediyor.
Ben videoları izlerken bile çok eğlendim, enerjim değişti. Böyle bir hareketin içinde olmak kimbilir neler yapar.
