Yıllardır farklı kültür, din ve ırktan insanlara hayatları ile ilgili danışmanlık yapıyorum. Öğrettiklerimin çoğunu onlardan yani onların gerçek hayat tecrübelerinden öğreniyorum.
Tecrübelerime dayanarak şunu söyleyebilirim; mutlu olduğunu söyleyenlerin, sizden ya da benden daha az problemleri yok!
Sadece problemlerine olan bakış açılarını değiştirebilmiş insanlar, kendilerini daha iyi hissediyor. İnsanı hayata bağlayan şey mutluluk değil aslında...
Mutluluğu geçici şeylerde ararsanız, mutluluğunuz da geçici olacaktır. İnsan, istediği birşey gerçekleştiğinde havalara uçuyor ama ne yazık ki o his kalıcı değil.
GEÇMİŞ, ŞİMDİ VE GELECEK
Daha bu hissin üzerinden bir saat geçmeden ayaklarınız yere basıyor.
Sonra yerli veya yersiz kafanıza takılan başka bir sorun tüm enerjinizi tüketebiliyor.
Zevk bedene, mutluluk beyne hitap eder. Ama ruhu besleyen ve var olma hevesimizi sürdüren asıl şey, anlam ve akış...
Ruhunuzu esas besleyen ve mutlu eden yarattığınız birşey için heyecanlanabilmek...
O his, insanın içine ve zamana yayılıyor işte...
Geçmiş, şimdi ve gelecek bütünleşiyor.
İnsan hayatında anlam oldu mu, problemlerine de farklı bakabiliyor.
O kadar büyütmüyor gözünde. Anlam, zaten problemle uğraşmaktan doğuyor.
Hayatı bütünleştiren şeyler; tutkuların, yardımseverliğin, kim olduğunu ifade edebildiğin uğraşlar, ilişkilerin, paylaşmaktır...
Geçenlerde Sertab Erener bu konuyu şu sözlerle çok güzel ifade etti: "Hayatta, sadece hedefler yok, bunun ötesinde bir de o hedeflere ulaşmaya çalışırken yaşadığınız süreç var. Sadece sonuca odaklı bir hayat yaşanmaz. O süreçte mutlu musun? Hayat sadece iş değil, kariyer değil, sanat değil.
Kocaman bir zaman dilimi. Benim bu zaman diliminde, 'başarı' dediğim şey de, ne kadar doğru ilişkiler kurduğum ve mutlu olup olmadığım. Benim başarı tanımım bu; âşık olduğum adamla, annemle, babamla, dostlarımla, doğayla doğru iletişim kurabilmek."
