Kendinizi 'Kış geldi eyvahlar olsun' diye boşuna hırpaladınız.
Alın işte! Meteoroloji bu hafta 6-12 derece arası bir sıcaklık artışı olacağını duyurdu.
Hatta bizim buralarda, batıda yani, artış daha da fazla olacakmış.
Bizi sıcak bir bayram bekliyor anlayacağınız.
Rahat olun.
Fakat derdiniz hep güneşi kovalamaksa, aslında öyle mucizevi topraklarda yaşıyoruz ki; kar isteyene kar, güneş isteyene güneş veriliyor bu memlekette.
Örneğin; geçen hafta Ankara-
İstanbul arası Bolu yolunun kardan kapandığı sırada biz Fethiye'de kulaç atıyorduk.
Benim güney tatillerim ya ilk, ya da sonbaharda gerçekleşiyor çünkü.
Bu, senelerdir böyle...
Ben ahalinin geneli gibi 50 derece sıcakta, et ete tatil yapacak kadar aklımı peynir ekmekle yemedim.
Hava, geceleri hafiften ısıracak, gündüzleri tatlı tatlı yakacak.
Yollara düşülecek hava tam budur işte.
KOMÜN HAYATI ZEVKLİ
Biz de yine bir Ekim sabahı doluştuk kiraladığımız minibüse, çevirdik rotayı güneye.
Komün hayatı sevdiğimi defalarca yazmıştım. Bu, tatil programları için de geçerli.
Sevgiliyle çıkılan baş başa romantik bir tatil kadar sıkıcı eylem az vardır diye düşünüyorum.
Yolculuk dediğin, harala gürele olacak...
Her kafadan bir ses çıkacak, kahkahalar yollara saçılacak, çok eğlenilecek, çok makara yapılacak.
Biz de, yol sırasında bile birbirimizden ayrı düşmeyelim diye yine doluştuk aynı dört tekerin üzerine.
Bunun bazı sakıncaları oluyor tabii. 'Camları açın, çok sıcak', 'Camları kapatın, üşüdüm' sesleri birbirine karışabiliyor.
Biri gideceğimiz yere bir an önce varmak isterken; diğeri her tandırcıda, manzarası olan her çaycıda durmak istiyor.
Bir başkası yol kenarında satılan her şeyden satın alıp evine götürmezse, o tatili tatilden saymıyor.
Araç içinde sigara içilip içilmemesi ise ayrı bir tartışma konusu.
Gerçi bizim grupta böyle bir tartışma olmadı çünkü sekiz kişilik kafilenin tek kadını olarak hiçbir konuda söz söyleme hakkım yoktu!
Daha doğrusu o hengamede beni dinleyen yoktu! Olsun, alışkınım ben bu duruma; hem nasıl olsa çıkarırım acısını sonra...
Tabii gidiş yönünde varacağımız yerin Kabak Koyu ve özellikle Shambala olması da her türlü olumsuzluğu tebessümle karşılatıyor insana.
Benim buraya dördüncü seferim. Her defasında geri dönmek biraz daha zor geliyor.
Yine öyle oldu. Zaten bazı zorunluluklarım olmasa dönmeye hiç niyetim yoktu.
Bu ülkede her yolun sonu bir başka cennete açılıyor ama Kabak Koyu'nun gizemi ve büyüsü bambaşka.
Sağınız, solunuz ve arkanız dik yamaçlı, çam ağaçlarıyla kaplı bir dağ, önünüz uçsuz bucaksız turkuvaz bir açık denizken, güneş tam karşıdan batıyor ve o dağın zirvesini pembeye boyuyorken; bir manzaraya karşı değil, bir manzaranın içinde yaşıyorsunuz.
Sabah uyandığınızda, akşam yatarken, yüzerken, yemek yerken, eğlenirken, susarken manzaranın bir parçasısınız.
Doğanın bir parçası olduğunuzu bu kadar içselleştirerek yaşayacağınız kaç yer vardır, doğrusu bilemiyorum.
Ayrıca buraya gelirken sadece bir sırt çantası eşyanın size yetiyor olması da bu tatili en lüks kılan olay.
Bütün yüklerinizden arınıp doğaya tam teslim olmak için çok önemli bir fırsat.
Böyle söyleyince bitli yataklarda yatıp elimizi, yüzümüzü kumla temizlediğimizi düşünmeyin.
Kabak'ta birçok kamp var ama özellikle Shambala; hem yeşille mavinin içinde ayrı bir renk olmak, hem de alıştığın konfordan fazla uzaklaşmamak için ideal bir 'köy'.
ROTANIZ EGE OLSUN
Önümüz uzun bir bayram tatili. Şu anda memleketin her köşesi dingin, şefkatli, sıcak bir kucak. Fiyatlar da makul ölçülerde.
Rotayı Ege'ye, Güney'e çevirin derim. Bir kez de laf dinleyin ve cehennem sıcağında kucak kucağa tatil yaptığınızı zannettiğiniz yerlerin aslında ne kadar farklı göründüğüne bir bakın.
Biz yine şen gittik, şen döndük. Yine çok güldük, çok eğlendik, şükürlerden şükür beğendik.
Sizin de başınızdan en yakın zamanda böyle bir macera geçsin dileklerimle bu yazıyı bitiriyorum.
Allah hepimize bol mallı mülklü değil, bol yolculuklu bir hayat nasip etsin diyorum.
