35 yaşını geçmek nasıl bir duygu? İki sene geçtim 35'i. Bugüne kadar beyin alıyor, sünger gibi emiyor her şeyi. 35'e kadar dolduruyorsun kendini. Ancak olgunlaşıyoruz diye düşünüyorum. Bu birikimlerini artık hayata geçirme ve uygulama zamanı. Uygulama derken, geçmişte yaptığın hataları tekrarlamamak, edindiğin bilgileri paylaşmak, aksiyona dökmek yani... Bir erkek için hayat biraz da böyle başlıyor.
Bir de gelecek garantisi... Zamanında para biriktirebildiniz mi? Paraya çok önem veren biri değilim. Paylaşmadan çoğalmaz diye düşünüyorum. Yeri geldiğinde cebinde tüm olanı ihtiyacı olan kişiye verebilirim. İşini doğru yaparsan zaten karşılığını alırsın, para kazanmak zor bir şey değil.
Artık sizin de küçük küçük 'Bebeto'larınız olsun istiyor musunuz? (gülüyor) Çok istiyorum. Çocuk delisiyim ben. Çocukları görünce içimde ışıklar parlıyor. Onların masumiyeti melek gibi olmaları... Gerçi zamane çocukları aşmış durumdalar. Sanki bilgiyi yüklemişler beyinlerine, öyle gelmişler... Kendiliğinden gelişir böyle konular. Plan yapmak bana göre değil. Plan yapınca beklenti oluşuyor çünkü... Ama iki kişinin birlikteliği, birbirini tanıması filan çok zor. Şöyle bir laf biliyorum; 'sevginin kollarında rahatlayan insan genellikle düş kırıklığının ayakları dibinde uyanırmış.'
