'Bir matchamız eksikti' diyeyim ve alayım lütfen konulu çalışmamdan bildiriyorum.
Sağlık, güzellik, gençlik dünyası dipsiz kuyu. Her gün yeni bir şey pırtlıyor. Rica edeceğim, 'Ayşe sen de matcha'yı yeni mi duydun, ohoooo o çıkalı asırlar oldu' gibi küçümsemelere girmeyelim.
Evet! Yeni duydum. Onu bunu duya duya kendisine ancak sıra geldi, ne yapayım. 'Duymak ve geri kalmamak gerekenler listesi'nin sonu yok ki anasını satayım.
ÇAYIN SAF HALİ
Kabaca tarif edersek, matcha çayı dedikleri, yeşil çayın en saf hali. Toz halinde kullanılıyor (100 gr. matcha'yı toz haline getirmek üç saat sürüyormuş, pek mühimmiş, yani, özelmiş, başkaymış), antioksidan deposu... Kıyaslamaya girersek 10 bardak yeşil çayı hüpleteceğine, iç bir bardak matcha; aynı şey.
Cildi güzelleştiriyor, kilo vermeye yardımcı oluyor, A,B, C, D vitaminlerinden zengin, enerji veriyor, toz halinde olduğu için tatlılar ve keklerde de kullanılabiliyor, vesaire vesaire...
Şimdi nereden çıktı matcha çayı? Az önce gittiğim bir kafede önüme koydular da, dayanamayıp denedim tabii ki. Matcha çayından latte yapmışlar. Yani sütlü matcha. Rengi yemyeşil, üzerini de desenlerle süslemişler, ağaçlar, kuşlar falan. Peki ya tadı? Ah o tadı?
Bence felaket! Sütlü ıspanak çorbası gibi bir şey. Feci; bir halta benzemiyor. Bir yudum aldım kusacaktım. Dedim "Bu korkunç bir şey, hayatta içmem", dediler "Sen deli misin, matcha bulmak ne kadar zor biliyor musun?"
Aman isabet. Sevenlerine afiyet olsun.
Sizin de kulağınıza küpe olsun; her 'sağlıklı' diye duyduğunuza benim gibi atlamayın.
Ya da atlayın, siz bilirsiniz.
