Son günlerde birçok kişide, adına sayısız şarkılar yazılan büyülü şehir İstanbul'dan kaçma isteği var. Ne oldu, 'İstanbul sen mi büyüksün, ben mi büyüğüm?' başkaldırışı buraya kadar mıydı? Ama insanlar haklılar da galiba; bu şehir insanı delirtiyor sevgili okur.
Doğaya ve doğal olan her şeye duyulan özlemin gün geçtikçe artmasıyla birlikte daha çok gerginleştik, tahammülsüzleştik. Stresimiz tavan yapmış durumda; ömrümüzden gün çalıyoruz ve haberimiz yok! Ekolojik yaşama geçenler bunun gereklilik olduğunu vurguluyor, hatta 'Kendimize iyi bakamazsak dünyaya nasıl faydalı oluruz?' diyorlar.
Ekolojik yaşam tarzına geçenler arasında en son Yılmaz Erdoğan var; kendisi İstanbul'un kaosundan kaçarak Köyceğiz'e yerleşti. Eminim ki bu çiftlik hayatı, yaratıcılığına daha da yaratıcılık katarak muhteşem senaryolar ortaya çıkarmasını sağlamıştır.
Erdoğan'ın yaptığı gibi doğayla baş başa bir evde yaşamak hemen herkesin hayali ama bu konuda hangimizin cesareti var ki... Kopamıyoruz biz düzenimizden, vazgeçemiyoruz. Şimdi durup bir düşünün; ne için neden vazgeçemiyoruz?
Hedeflerimizin ne kadarını başardık?
Neyle mutluyuz? Toprağa en son ne zaman bastık? Ne zaman stressiz uyuduk? Eminim ki çok az. Bu hayat mücadelesi arasında kaybolup gidiyoruz, devamında gelen sağlık sorunları da tadımıza tad katıyor(!)
HUZUR DEMİRKÖY'DE
Kısa da olsa doğayla iç içe yaşamayı hayal olmaktan çıkarıp gerçeğe dönüştürmek için Kırklareli Demirköy'e doğru yola çıktım. Huzur hiç uzakta değilmiş gerçekten. İki saatlik bir yolun sonunda Palivor Çiftliği'ne vardık.
Burada şehirden uzaklaşmaya cesaret edemeyen birçok insana ilham olmuş biriyle tanıştım:
Çiftliğin sahibi Emre Oral. Oral, burada doğal yaşamın içinde hem huzurla yaşıyor, hem de ürettiği doğal tatların bizlerle en iyi şekilde buluşması için çabalıyor. Hemen kendisine "İşin sırrı ne?" diye soruyorum, "Galiba parayla pek alakamız yok. Zevkimiz için yaptığımızdan sonuç böyle oluyor" diyor. Nasıl kıskanılacak bir hayat bu! Üstelik çiftlik alalım diye çıkılan yolda gelinen nokta da başarılarla dolu. Kendisi Hollanda'ya gidip keçi nasıl yetiştirilir öğrenmiş. Türkiye'nin en fazla çoban arayan adamı olmuş. Çiftliğiyle Avrupa'nın En İyi Projesi Ödülü'nü almış.
"Hiç sıkıntınız, stresiniz olmuyor mu?" diye soruyorum, şöyle yanıt veriyor: "Var tabii, olmaz mı! Horozları iyi koruyamamışız, geçen gün kapmış biri." "İnsanın doğal yaşamdaki sıkıntısı bile ayrı bir güzelmiş" diyorum; gülüyoruz.
Emre Oral, çiftliğinde üretilen doğal ürünlerin insanlarla buluşmasının ardından yaşanan süreçle de çok yakından ilgileniyor; kim neyi beğendi, nesini beğendi ya da neden beğenmedi diye takip ediyor. En güzeli de; farklı lezzet arayışındakiler için inanılmaz ürünler keşfedip sunuyor. Örneğin ben, acıbiber reçeline bayıldım.
NELER ÖĞRENDİM?
İnsan şehirden uzak, doğayla iç içe olunca çok şey düşünme fırsatı buluyor. Bir kere telefon çekmiyor, herhangi bir whatsApp mesajı, okuduğunuz kitabın en heyecanlı yerini bölemiyor. Yemekler doğal, trafik derdi yok, stres yapacak pek bir şey bulunmuyor. Sporu temiz havada yapıyorsunuz.
Odun kırmayı öğrenme ve traktör kullanma maceram ise yaşadıklarımın en güzeliydi. Ormanda yürüyüş yapmak, çiçek toplamak, sucuğu, yumurtası, peyniriyle organik bir kahvaltı yapmak da çiftliğin vazgeçilmezlerinden.
Çalışanların tatlılığı ise insana kendisini evinde gibi hissettiriyor. Buraya gelince; insanın topraktan, yeşilden uzaklaşınca ne kadar çok gerildiğini de çok iyi anladım.
Organik tekne yakında Göcek'te
Emre Oral'ın Palivor Çifliği'yle ilgili planları arasında Göcek'te organik tekne yapma fikri var. Düşünsenize Mavi Tur'a çıktınız, bir tekne yanaşıyor ve içinde tamamen organik ürünler satılıyor. İnsan teknedeyken bazen sıkılıp dondurmacı filan yanaşsa diye bekler. Bu yüzden organik ürünlerin satılması fikri inanılmaz güzel. Eğer çiftliğin ürünlerine Mavi Tur4da rastlarsanız; kahvaltınız için mutlaka domates sosu ve limonlu marmelattan almanızı öneririm. Organik günler dilerim.
