Günlerdir bekliyorum, Yunan gazetesinin Cumhurbaşkanı Erdoğan'ı hedef alan o küfürlü manşetine, Avrupa ne söyleyecek diye. Yaprak kımıldamıyor. Tısss!..
Oysa o Avrupa Birliği, o Avrupa Parlamentosu değil miydi, her fırsatta bize basın özgürlüğü ve gazetecilik dersi vermeye kalkan? Onlar gazeteciliği bırakıp bu ülkeyi bölmek, parçalamak, darbe yoluyla hükümeti değiştirmek için terörist gibi çalışanları himaye ederken bize sürekli basın konusunda ayar vermeye çalıştılar. Gelin görün ki, bir Yunan gazetesinin, komşu ülkenin cumhurbaşkanına manşetinden alenen küfür etmesine seyirci kaldılar. Dertlerinin üzüm yemek değil, bağcıyı dövmek olduğu bu olayla bir kez daha belgelenmiş oldu.
Gelelim o rezil Yunan medyasına... Biz bu ülkeye karşı istiklal mücadelesi verdik. Topraklarımızı yağmalayıp insanlarımızı kurşuna dizdikleri günlerde bile bizim gazetelerimizde Yunanistan Cumhurbaşkanı'na yönelik bırakın küfrü, tek bir hakaretamiz cümle bile yer almadı. Kıbrıs'ta katliam yaptıklarında, Batı Trakya'da camilerimizi yaktıklarında, şımarıp Kardak kayalıklarına bayrak diktiklerinde bile böyle bir olay yaşanmadı. Peki neler yaşandı? Mustafa Kemal Atatürk, Başkomutanlık Meydan Muharebesi'nde mağlup olan Yunan ordularının başkomutanı General Trikopis'in teslim ettiği kılıcını ona iade etti. İzmir'in kurtuluşunda ayaklarıyla çiğnemesi için önüne serilen Yunan bayrağını yerden kaldırttı. Savaştan sonra dostluğu pekiştirip, iş birliği yapmak için Yunan Cumhurbaşkanı'nı Türkiye'de ağırladı. Venizelos da karşılık olarak Atatürk'ü Nobel Barış Ödülü'ne aday gösterdi.
Bir milletin asaleti, en çok savaş günlerinde ortaya çıkar. Ne mutlu Türküm diyene...
Geç kaldın Erman ağabey
A Spor'da Erman Toroğlu'nun yeni imajını görenlerin gözü fal taşı gibi açıldı. Saçlar biraz takviye görmüş ve siyaha boyatılmış. Aynı renkte bir top sakal bırakılmış. Siyah gömleğin üst iki düğmesi açık. Boynunda bir zamanlar punk'çıların taktığı türden kalın bir zincir kolye. Gençleşmesine gençleşmiş tabii de, imaj seçimi biraz eski moda kalmış gibi. Malum, ben de bir zamanlar top sakal meraklısıydım. Ama şimdilerde sakallarını bu tür uzatanlar dinozor muamelesi görüyor. Kesin olan bir şey var ki, Erman hocamın yorum ve iğnelemeleri artık çok daha etkili olacak. Zira bu görüntüsüyle kameraya baktığında insanın üzerinde "Sıkarım ayağına bak" diyen Kolombiyalı mafya baronu etkisi yaratıyor.
Magazin arkeolojisi
O da nedir demeyin. Bu aralar pek popüler bir meslek. Malum, pandemi nedeniyle gece hayatı sekteye uğradı. Gece kulüplerindeki eğlenceler, düğünler, konserler vs. iptal. Bu durumda gazetelerin magazin muhabirleri ve magazin programlarının editörleri, sayfalarını ya da içeriklerini doldurabilmek için elde spatula ve fırça, arşivleri kazıyorlar. "Kim kiminle nerede?" ya da "Bar çıkışı kim kimle yakalandı" haberlerinin yerini bu aralar "Sezen şarkılarını en güzel kim söylüyor?" veya "Bu ünlülerin gençlik hallerine inanamayacaksınız" türünden 'arşiv derlemeleri' alıyor.
Sözün özü; bu aralar magazincilerin ömrü ışıltılı mekanlarda değil, tozlu arşiv raflarında geçiyor...
Şeref kürsüsü
Ümraniye Belediyesi'nde temizlik görevlisi olarak çalışan Abubekir Deniz, çöp konteynırında bulduğu 31 bin lira değerinde altını, önce karakola, sonra da sahibine teslim ederek hepimize "İnsanlık ölmemiş" dedirtti.
Zap'tiye
Hem avukat hem gazeteci hem yazar olan Taha Akyol ile oğlunu telefonda dolandıran çeteyi, AB ile müzakerelerde 'ikna ekibi' olarak görevlendirsek mi acaba?
Ne demiş?
"Dudaklarına balyozla vurmuşlar, kaşları alnından ensesine gidiyor, gözündeki lens Sibirya kurdundan çıkma, bir şişe botoks içmiş, bir de bio'suna oyuncu yazmış. Hiç yoksa 100 bin tane vardır. Anca biri korku filmi çekecek de, bunlar da oynayacak. Yazık!.." (Yönetmen Ferdi Eğilmez'in sosyal medya paylaşımı)
