İki şeyi çekiştirmeye bayılırız: Elalemin parası, elalemin kocasıkarısı... Zeynep Casalini'nin yaptığı izdivaca o yüzden balıklama atladık. Tüm gazeteler haberi nasıl verdi: Casalini'nin şaşırtan evliliği! Neden şaşırtan peki? Açık açık yazmadılar ama 'Zeynep bula bula bu adamı mı buldu?' demeye getirdiler. Ne ayıp! Gerçi şimdi yukarda Allah var; fotoğrafı gördüğümde, kuaförde saçlarım paketlenmiş yılbaşı ağacı gibi oturuyordum ve ağzımdan ilk çıkan "Tövbe yarabbim, bu ne?" oldu. Olmadı değil! Ama kusura bakmasınlar da damat bey de pek bir kılıksızdı canım... Yani Yaradan'ın yarattığına lafımız yok da, insan nikahına da iki beden büyük mavi ceket ve bordo kravatla gitmesin artık! Zaten aradaki boy farkı görüntüye bir tuhaflık katıyorken, bir de garip bir kostümle nikah masasına oturmak tüm dikkatleri üzerlerine çeker tabii...
KUŞ KONDURAN OLMADI
Ama işte ilk şoku atlattıktan sonra kendime kızdım. Ben ki aşk meşk işlerinde yaş, tip sınırlamasına inanmam. Eee o zaman? Zeynep'in yapılan eleştirilere verdiği cevapları okuduktan sonra ise kendimi iyice cezalandırasım geldi. Kadın mutlu, kadın aşık! Kocasını yere göğe koyamıyor. Övdükçe övüyor. Üstelik çok da yakışıklı buluyor. O zaman ben size söyleyeyim; üçüncü şahıslar olarak bize otlanmak düşüyor. Kapayalım çenelerimizi, kendi hayatlarımıza bakalım. Şahsen ben uzununu da gördüm kısasını da, yakışıklısını da çirkinini de, zenginini de çulsuzunu da... Hiçbiri hayatıma kuş kondurmadı. Aşkın da, ilişkinin de bir ömrü var işte... Adamlar desen, hepsi aynı soydan. Sonuç? Dediğim gibi... Susmak düşer, susalım.
