Şiirlerin en anlamlısıdır bu, Türk milletinin direnişini ve şanlı zaferini anlatan, Mehmet Akif Ersoy'un 'Çanakkale' şiiri. Şu Boğaz harbi nedir? Var mı ki dünyâda eşi? Ne hayâsızca tehaşşüd ki ufuklar kapalı! Eski Dünyâ, yeni Dünyâ, bütün akvâm-ı beşer, Çehreler başka, lisanlar, deriler rengârenk: Ah o yirminci asır yok mu, o mahlûk-i asil, Maske yırtılmasa hâlâ bize âfetti o yüz... Öteden sâikalar parçalıyor âfâkı; Yerin altında cehennem gibi binlerce lağam, Kafa, göz, gövde, bacak, kol, çene, parmak, el, ayak, Veriyor yangını, durmuş da açık sinelere, Ne çelik tabyalar ister, ne siner hasmından; Sarılır, indirilir mevki-i müstahkemler, Asım'ın nesli...diyordum ya...nesilmiş gerçek: Vurulup tertemiz alnından, uzanmış yatıyor, Ne büyüksün ki kanın kurtarıyor tevhidi... Herc ü merc ettiğin edvâra da yetmez o kitâb... Sonra gök kubbeyi alsam da, ridâ namıyle, Sen bu âvizenin altında, bürünmüş kanına, Tüllenen mağribi, akşamları sarsam yarana... Kılıç Arslan gibi iclâline ettin hayran... Sen ki, a'sâra gömülsen taşacaksın...